Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν.. πως το Πολυτεχνείο είσαι εσύ!

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Αν ρωτήσεις σήμερα τη νεολαία.. τι θα σου πει για το Πολυτεχνείο; Τι ήταν εκείνα τα παιδιά.. και τι γνώμη είχαν γι αυτούς; Πώς τους έβλεπε η κοινωνία; Πόσο τους υποστήριζαν οι μεγαλύτερες γενιές;

Αν ρωτήσεις σήμερα τη νεολαία.. εσείς τι κάνετε σήμερα; Εσείς που είσαστε και πώς θα αντιδράσετε όταν καταπατηθούν τα δικαιώματά σας; Τι θα σου πει; Φυσικά και δεν ξέρεις.. καθόσον.. σήμερα η νεολαία δεν μιλά. Δεν έχει φωνή. Δεν τους δίνει βήμα η γενιά η δική μας.. αλλά και η προηγούμενη.. η γενιά του Πολυτεχνείου.. Έτσι και τότε.. οι νέοι δεν είχαν βήμα στο δημόσιο λόγο..

περισσότερα >

Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν.. πως το Πολυτεχνείο είσαι εσύ!

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Αν ρωτήσεις σήμερα τη νεολαία.. τι θα σου πει για το Πολυτεχνείο; Τι ήταν εκείνα τα παιδιά.. και τι γνώμη είχαν γι αυτούς; Πώς τους έβλεπε η κοινωνία; Πόσο τους υποστήριζαν οι μεγαλύτερες γενιές;

Αν ρωτήσεις σήμερα τη νεολαία.. εσείς τι κάνετε σήμερα; Εσείς που είσαστε και πώς θα αντιδράσετε όταν καταπατηθούν τα δικαιώματά σας; Τι θα σου πει; Φυσικά και δεν ξέρεις.. καθόσον.. σήμερα η νεολαία δεν μιλά. Δεν έχει φωνή. Δεν τους δίνει βήμα η γενιά η δική μας.. αλλά και η προηγούμενη.. η γενιά του Πολυτεχνείου.. Έτσι και τότε.. οι νέοι δεν είχαν βήμα στο δημόσιο λόγο..

περισσότερα >

Μια νέα σχολική χρονιά ξεκινά με την υπόσχεση “να ζήσουμε εμείς καλύτερα”

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Σήμερα ξεκινάει μια νέα σχολική χρονιά! Σε όποια σχολική βαθμίδα κι αν φοιτεί ένα παιδί, η σημερινή μέρα σηματοδοτεί ένα νέο ξεκίνημα, μια καινούρια διαδρομή προς τη γνώση, την πρόοδο, τη θέσπιση κι επίτευξη στόχων. Παράλληλα, τα παιδιά επιστρέφουν στο χώρο όπου κοινωνικοποιούνται, βρίσκουν φίλους, συνεργάζονται και μαθαίνουν να δουλεύουν ομαδικά.

Κι επειδή το σχολείο είναι μια μικρή κοινωνία, αποτελεί και μια “πρόβα” για τη μετέπειτα έξοδο στην κοινωνία των ενηλίκων. Μέσα στην κοινωνία του σχολείου θα υπάρξουν και παρεξηγήσεις, προστριβές, συγκρούσεις που θα πρέπει να επιλυθούν με δίκαιο τρόπο, για ν’ αποτελέσει κάθε διαφωνία και κάθε σφάλμα ένα μάθημα για αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων.

Γράφω σήμερα αυτά τα λόγια, βαθιά επηρεασμένη από τα δεινά που βιώνουν συμπολίτες μας στη Θεσσαλία, γνωρίζοντας ότι για πολλά παιδιά φέτος η έναρξη της σχολικής χρονιάς δεν θα είναι αυτό που περίμεναν και μετά την παρακολούθηση της παιδικής θεατρικής παράστασης “Παραμύθι χωρίς όνομα” της Κάρμεν Ρουγγέρη χθες βράδυ, μιας παράστασης με διαχρονικά μηνύματα – θησαυρούς. περισσότερα >

Η σημασία της Ελληνικής Γλώσσας με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Γνωρίζατε ότι η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού, έχει πρόσφατα καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας*;;;

Μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως που έχουμε την τύχη και την τιμή να μιλάμε ως μητρική μας, η ελληνική γλώσσα έπαιξε καθοριστικό ρόλο ανά τους αιώνες ως μέσο αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού.

Σε εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, με αφορμή την ημέρα αυτή, αναφέρονται μεταξύ άλλων:

Μέσω της θέσπισης του ετήσιου παγκόσμιου εορτασμού επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού.

Η ελληνική γλώσσα κατά την αρχαιότητα ευτύχησε να καταστεί φορέας μορφοποίησης και μεταβίβασης σημαντικών επιστημονικών θεωριών, φιλοσοφικών θεωρήσεων και λογοτεχνικών κειμένων. Στην ελληνική γράφτηκαν λίγο αργότερα τα πιο σημαντικά κείμενα του Χριστιανισμού για να διαδοθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. περισσότερα >

Που πάει ο “πολιτισμός” μας όταν πρόκειται για ΑμεΑ;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Σήμερα θα σας μιλήσω για τα άτομα με αναπηρία. Για τους αθλητές που μας έκαναν περήφανους στους θερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες κερδίζοντας 11 μετάλλια. Για τους απλούς συνανθρώπους μας που προσπαθούν να ζήσουν μία κανονική καθημερινότητα. Για τα μικρά παιδιά που στερούνται βασικών δικαιωμάτων και είναι στο περιθώριο.

Διάβασα δύο αναρτήσεις που με ταρακούνησαν:

Η μία έγραφε:

«Όλοι εσείς που χειροκροτήσατε και συγκινηθήκατε με τους αθλητές μας στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο:

Θυμηθείτε τους πριν κλείσετε ράμπες ΑμεΑ. Θυμηθείτε τους πριν κορνάρετε σε αργό πεζό. Θυμηθείτε τους πριν κλείσετε τα πεζοδρόμια με τραπέζια, εμπορεύματα, κλπ.»

Και η δεύτερη:

«Πήρα το voucher του παιδιού μου με σωματική αναπηρία για παιδικό σταθμό ΑμεΑ. Δεν υπάρχει όμως παιδικός σταθμός ΑμεΑ στο Δήμο ή σε γειτονικούς Δήμους. Έλεος πια.»

Η παραλία των Πολιτικών Ευβοίας, το καλοκαίρι 2021 με πρόσβαση σε αμαξίδια (προσωπικό αρχείο)

Αναπόφευκτα θυμήθηκα κι εγώ μία φίλη με καταγωγή από την Ιαπωνία, που ήταν χρόνια στην Ελλάδα και είχε κάνει εδώ οικογένεια. περισσότερα >