πόλεμος Archives

Πόσες θλιβερές εικόνες ακόμα να αντέξουμε;

Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.

Και είναι αλήθεια, ο πόλεμος ξεκίνησε και πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Μπορεί να μην συμβαίνει στην δική μας χώρα, όμως συμβαίνει.

Πόσο θλιβερό είναι να βλέπουμε τέτοιες εικόνες, να μας μαυρίζουν και να μας δημιουργούν ανασφάλεια.

Τελικά οι σελίδες της ιστορίας πάντα έχουν λόγο να γεμίζουν, πάντα έχουμε να δίνουμε στις επόμενες γενιές. Όμως πολύ κρίμα να γεμίζουμε τις σελίδες με τέτοιες στιγμές και εικόνες.

Πόσο άσχημα να συνεχίζεται όλο αυτό που κάποτε ονομάστηκε “πόλεμος”.

περισσότερα >

Lifestyle

Τι είναι ο πόλεμος μαμά;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Τι είναι πόλεμος μαμά;

Γιατί δεν μου παίρνεις κι εμένα ένα όπλο να παίζω πόλεμο με τους φίλους μου;

Τι να πεις και τι να εξηγήσεις; Πολλά παιδιά έχουν την εντύπωση ότι ο πόλεμος είναι ένα παιχνίδι, μία ψεύτικη μάχη από την οποία ο νικητής ανακηρύσσεται ήρωας. Δεν ξέρω αν φταίει το σχολείο, εμείς οι γονείς ή ίσως όλοι μαζί, που δεν καταφέραμε να καταστήσουμε σαφές ότι ο πόλεμος μπορεί να εξηγηθεί μόνο με λέξεις όπως θάνατος, καταστροφή, βία, ξεριζωμός. Και πώς να εξηγήσεις σε μια τρυφερή ψυχή χωρίς να την πληγώσεις; Από την άλλη πλευρά είναι σωστό να αφήνουμε τα παιδιά να πιστεύουν ότι τα όπλα είναι παιχνίδια και οι ήρωες του 1821 επετειακό επιτραπέζιο παιχνίδι για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση;

Η πιο κοντινή “επαφή” που είχα ποτέ με τον πόλεμο (κι εύχομαι να μείνει έτσι) ήταν μέσα από τη συμμετοχή μου στη θεατρική παράσταση “Εκάβη” με το Αεικίνητο Θέατρο Ευρίπου. περισσότερα >

Lifestyle

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι αναπόφευκτος..

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Ένας πόλεμος είναι πόλεμος.. Δεν υπάρχει λίγο πόλεμος.. λίγη εισβολή.. λίγο αίμα. Η Ρωσία εισβάλει σήμερα στην Ουκρανία σε μια περιοχή όπου κυριαρχούν στον πληθυσμό οι ρωσόφιλοι Ουκρανοί. Πάντα οι κυβερνήτες θα δικαιολογούν την εμπλοκή στον πόλεμο με ηθικά, πατριωτικά και υπέρ της ειρήνης επιχειρήματα..

Η Ρωσία θα εισβάλει στην Ουκρανία και θα αλλάξει τα σύνορα της περιοχής προσαρτώντας έδαφος που ανήκει στην Ουκρανία. Κυρώσεις θα υπάρξουν εκατέρωθεν.. αν και οι κυρώσεις καταλήγουν να πληγώνουν τους απλούς ανθρώπους.. μιας και οι μεγάλοι με τον έλεγχο των μέσων επικοινωνίας ξέρουν να ρίχνουν τις ευθύνες αλλού και εν τέλει να αναστρέφουν τις όποιες κυρώσεις υπέρ τους. περισσότερα >

Lifestyle

Δεν υπάρχει μέση οδός στον πόλεμο.. Ο θάνατος της πεζοναύτη που συγκλόνισε τις ΗΠΑ..

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Οι φίλοι και η οικογένεια της Nicole L. Gee λένε ότι η 23χρονη πεζοναύτης σκοτώθηκε στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, στο Αφγανιστάν, την περασμένη εβδομάδα.. Πέθανε κάνοντας αυτό που αγαπούσε.. βοηθώντας τους ανθρώπους!

Η Gee ήταν ανάμεσα στους 13 Αμερικανούς στρατιώτες που σκοτώθηκαν σε τρομοκρατική επίθεση έξω από το Διεθνές Αεροδρόμιο Χαμίντ Καρζάι την Πέμπτη που άφησε περισσότερους από 170 νεκρούς. Τουλάχιστον 20 πεζοναύτες των ΗΠΑ ήταν μεταξύ των εκατοντάδων τραυματιών.

«Δείχνει πως ακόμη και μέσα στον πανικό και τη σύγχυση βρήκε το χρόνο να παρηγορήσει και να ενθαρρύνει τις οικογένειες στο αεροδρόμιο», είναι το σχόλιο των «New York Times».

Μόλις έξι ημέρες νωρίτερα, η Gee είχε δημοσιεύσει μια φωτογραφία στο Instagram, η οποία αναρτήθηκε επίσης στις σελίδες του Υπουργείου Άμυνας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που την έδειχνε να κρατά ένα Αφγανό βρέφος. Ο Gee έγραψε με λεζάντα τη φωτογραφία: “Λατρεύω τη δουλειά μου”. περισσότερα >

Lifestyle

Tα τραγούδια που τόνωναν το ηθικό των Ελλήνων το 1940 !

Η μουσική είναι μια τέχνη αδιαμφισβήτητης αξίας και δύναμης. Ήδη από την αρχαιότητα υπήρχε και έδινε νόημα στις ζωές των ανθρώπων, τους βοηθούσε στην έκφραση των συναισθημάτων τους αλλά και στην ψυχική τους διάθεση!

Όταν λοιπόν ο πόλεμος χτύπησε την πόρτα της Ελλάδος η μουσική ήταν μια ζεστή συντροφιά για όλους τους πολίτες εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα για τους Έλληνες που πολεμούσαν!

Μερικά από τα τραγούδια που εξύψωναν το ηθικό τους και αναπτέρωναν τη ψυχική τους διάθεση με απεριόριστη δύναμη, κουράγιο και γενναιότητα είναι μερικά από τα επόμενα:

περισσότερα >

Lifestyle

Επιστροφή στη ζωή

«Ο λόχος μου ήταν η οικογένειά μου, το όπλο μου ήταν ο εγγυητής και προστάτης μου, και ο κανόνας μου ήταν σκότωσε ή θα σκοτωθείς. Δεν ένοιωθα οίκτο για κανέναν. Η παιδική μου ηλικία είχε χαθεί χωρίς να το ξέρω.»

Ο Ισμαήλ Μπεά στην πολυσυζητημένη, σοκαριστική αυτοβιογραφική του μαρτυρία για τον εμφύλιο πόλεμο στη Σιέρα Λεόνε. Ένα μοναδικό χρονικό για την αθέατη βία του πολέμου… για τα παιδιά στρατιώτες της Αφρικής που χάνουν για πάντα την παιδική τους ηλικία, παραδομένα στα όπλα, στα ναρκωτικά και στις πολεμικές ταινίες.

Ο πόλεμος τον άγγιξε για πρώτη φορά στα δώδεκά του. Μέχρι τότε το μόνο όπλο που είχε κρατήσει ήταν ένα ψεύτικο τουφέκι από μπαμπού. Δεν θυμάται πότε κράτησε καλάσνικοφ για πρώτη φορά. Δεν θυμάται πότε πυροβόλησε για τελευταία φορά.

Ιανουάριος του 1993. Ο εμφύλιος στη Σιέρα Λεόνε μαίνεται. Ο αντάρτες καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Εγκαταλελειμμένα χωριά, πυρπολημένα σπίτια, σφαγές. Ο εθνικός στρατός στρατολογεί παιδιά στη μάχη εναντίον των ανταρτών. περισσότερα >