Γράφει η Εύα Καλαβρη.
Ο Μάιος είναι μήνας ευαισθητοποίησης σχετικά με την ψυχική μας υγεία (Mental health awareness month). Πριν σκεφτείτε «τι εισαγώμενη αμερικανιά ειναι πάλι αυτή», αναλογιστείτε πόσο πολύ έχει κλονιστεί η ψυχική σας υγεία, σαν αποτέλεσμα της συνεχούς ανασφάλειας, της πανδημίας, της οικονομικής κρίσης, του πολέμου, της έλλειψης εμπιστοσύνης σε θεσμούς και πολιτεία… περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Τα άσχημα όνειρα είναι άραγε ένα κακό υποσυνείδητο; Ένα υποσυνείδητο με προβληματισμούς και άγχη;
Λένε πως ότι δεν μπορούμε να εκφράσουμε στη ζωή μας, το υποσυνείδητο το αποθηκεύει και το ρίχνει στον ύπνο μας.
Είναι αλήθεια άραγε; Πολλές φορές το νιώθουμε, πως αν δεν αντιδράσουμε, θα το δούμε στον ύπνο μας.
Το υποσυνείδητο είναι ένα χώρος αποθήκευσης εμπειριών και σκέψεων που δεν μας αφήνει να λειτουργήσουμε αυτόνομα.
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Ο θυμός και η αυξημένη όρεξη για κακά λιπαρά είναι το ένα και το αυτό.
Μπορεί να μην το πιστεύεις, αλλά και να μην το αντιλαμβάνεσαι όταν σου συμβαίνει, όμως είναι η αλήθεια.
Η ρίζα τους είναι ίδια και δεν είναι άλλη από την κούραση. Η κούραση μπορεί να είναι σωματική ή ψυχική, όμως πρέπει κάπου να εκτονωθεί.
Στις περισσότερες λοιπόν περιπτώσεις εκτονώνεται με έντονο θυμό που πολλές φορές δεν αντιλαμβανόμαστε.
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Όταν έχετε «τις μαύρες» σας, τι κάνετε; Το δείχνετε; Το κρύβετε; Ξεσπάτε κάπου; Το ρίχνετε στη γυμναστική ή στο φαγητό; Στον ύπνο ή στο ξενύχτι και την αϋπνία; Μιλάτε με κάποιον ή πίνετε το αμίλητο νερό και δεν σας βγάζουν λέξη; Πέφτετε με τα μούτρα στη δουλειά για να ξεχαστείτε ή αδυνατείτε να συγκεντρωθείτε;
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος «γιατρός» για τις δύσκολες καταστάσεις, ωστόσο αν έχεις και κάποια γνώση για το τι θα μπορούσες να κάνεις για να διαχειριστείς τα αρνητικά συναισθήματα, δε θα την αξιοποιούσες;
Αρνητικά συναισθήματα είναι η θλίψη, η στενοχώρια, ο θυμός, η ζήλια, το μίσος. Μπορούν να μας εμποδίζουν να σκεφτούμε λογικά, να μειώνουν την αυτοπεποίθησή μας, την όρεξη για δραστηριότητα και γενικά μας κλέβουν πολύτιμο χρόνο από τη ζωή μας. Κάποιες φορές μπορεί και να μας βοηθούν ν’ αναλάβουμε δράση, να κινητοποιηθούμε και να πάρουμε αποφάσεις ενώ άλλες φορές ρουφάνε όλη μας την ενέργεια και μας αφήνουν άδειους.
Πώς να διαχειριστείτε τα αρνητικά συναισθήματα περισσότερα >
Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Ήταν μια βδομάδα που είχα τα ψυχολογικά μου.. Όχι δεν υπήρχε κάποιος λόγος.. ίσα ίσα.. Κι όμως εγώ.. σκότωνα άνθρωπο! Είναι από τις φορές που ένα τόσο δα προβληματάκι μπορεί να φαντάζει πελώριο.. όχι στο μυαλό με τη λογική.. αλλά ψυχοσωματικά..
Θα μου πείτε ότι είναι λογικό η ψυχολογία μας να είναι πεσμένη.. Ανοίγουμε την τηλεόραση και από στεναχώρια σε στεναχώρια μας πηγαίνουν οι ειδήσεις.. Είναι και η ακρίβεια.. οι λογαριασμοί.. το δεν βλέπω μέλλον για το «θα ‘ρθουν καλύτερες ημέρες»..
Είναι πολλοί οι λόγοι που μας ρίχνουν ψυχολογικά.. αλλά κι εκείνοι που μας δίνουν δύναμη.. Ωστόσο υπάρχει και κάτι που δεν περιμένει.. Είναι η ζωή.. Δεν μας περιμένει.. Σαν γάργαρο νερό φεύγει.. Γι αυτό πρέπει να τη ζούμε.. να τη χαιρόμαστε.. να ονειρευόμαστε να είναι όσο καλύτερη μπορεί κάθε επόμενη ημέρα!
Ας σκεφτόμαστε θετικά..
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Thank God it’s Friday ή αν είστε εξοικειωμένοι με τη φράση, τότε «TGIF»! Όπως τραγουδούσαν κάποτε (στα νιάτα μου) τα δημοφιλή στρουμφάκια «Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω, Τετάρτη πως βαριέμαι, την Πέμπτη δεν κρατιέμαι, Παρασκευή πρωί λα λα λα λα λα λα λα…», ακριβώς έτσι πήγε η βδομάδα μου! Επιτέλους, έφτασε Παρασκευή, επιβιώσαμε και είμαστε στο «λα λα λα λα» περιμένοντας με αγωνία το Σαββατοκύριακο!
Αλήθεια, πώς νιώθετε όταν έχετε επιβιώσει μία δύσκολη εβδομάδα; Νιώθετε εξαντλημένοι ή κατά κάποιον περίεργο τρόπο πιο δυνατοί; Πώς νιώθετε όταν επιτέλους φθάνει το πολυπόθητο Σαββατοκύριακο; Ανακούφιση ή φόβο για την αυριανή μέρα;
Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκετε, υπάρχουν τρόποι για να επανέλθετε μετά από μία βασανιστική εβδομάδα και θα απαριθμήσω μερικούς περισσότερο σαν μια υπενθύμιση σε μένα την ίδια, για την επόμενη φορά που θα βρεθώ κατάκοπη να μετράω αντίστροφα τις ώρες για να θέσω το «weekend mode on», σε άπταιστα ελληνικά, όπως θα έλεγε και μία φίλη!
Πρώτος τρόπος και καλύτερος είναι η αποχή από τα social media και η μείωση της χρήσης οθονών. Κλείστε τις ειδήσεις, αφήστε στην άκρη τη σειρά με την οποία «καίγεστε» στο Netflix, σταματήστε το άσκοπο σκρολάρισμα σε facebook και instragram. περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Δυστυχώς σχεδόν όλοι μας αρχίζουμε να ακούμε για κρούσματα που υπάρχουν γύρω μας, έχουμε έρθει σε επαφή και το περνούν ήπια.
Η αλήθεια είναι πως η διασπορά αρχίζει και γίνεται με ταχύτερους ρυθμούς και όλοι μας πια ανησυχούμε.
Μπορούμε όμως να προστατευτούμε;
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Βροχή ειδήσεων, απόψεων, αναρτήσεων, διαδικτυακών διαφωνιών και λογομαχιών σε μία ηλιόλουστη και λαμπερή μέρα (εδώ στη Χαλκίδα μας τουλάχιστον)! Κάπως έτσι υποδεχόμαστε το Δεκέμβριο και το χειμώνα που μας έρχεται βαρύς και ασήκωτος, κάποιοι ήδη εξουθενωμένοι, άλλοι, με λίγα ακόμη, αποθέματα αισιοδοξίας.
Όταν είχε επιβληθεί το πρώτο lockdown, το οποίο διήρκησε περίπου δύο μήνες, ο μικρός μου ήταν στο προνήπιο. Το σχολείο μας τότε αποφάσισε να εκδώσει μία ηλεκτρονική εφημερίδα (καταπληκτική δουλειά παρεμπιπτόντως) και στην εισαγωγή της, το καλωσόρισμα έγινε με μία ιστορία, ένα παραμυθάκι για έναν βάτραχο σε μια κατσαρόλα με νερό.
Αυτή την ιστορία θα σας διηγηθώ σήμερα που υποδεχόμαστε τον τελευταίο μήνα του χρόνου, με αφορμή τα όσα καταιγιστικά (ή μήπως όχι πια;) συμβαίνουν γύρω μας και κυρίως την καθημερινή ανακοίνωση του αριθμού συνανθρώπων μας που πεθαίνουν από επιπλοκές της νόσου covid και που πλέον έχουμε «συνηθίσει» να ακούμε και δεν μας κάνει και τόση εντύπωση.
Πριν ξεκινήσω, να σας πω ότι πάντα αναρωτιόμουν με τους ανθρώπους που «ανέχονται» την κίνηση στους δρόμους. Και δεν εννοώ την κίνηση που θα τύχει λόγω κάποιου έκτακτου γεγονότος ή την παραπάνω κίνηση που θα συναντήσεις συγκεκριμένες μέρες και θα καθυστερήσεις να φτάσεις στον προορισμό σου 10-15 λεπτά. περισσότερα >
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Η κοιλιακή χώρα είναι μια σκοτεινή πλευρά του σώματός μας που δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μπορεί να μας συμβαίνει αν δεν κάνουμε υπέρηχο, ή μια σειρά εξετάσεων.
Πριν αγχωθείς, πανικοβληθείς και ξεκινήσεις να διαβάζεις τα συμπτώματα στη google, ηρέμησε.
Η κοιλιακή χώρα είναι πολύ ευαίσθητη και στα ψυχοσωματικά.
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Το αίσθημα του φόβου είναι ένα ανθρώπινο (και ζωώδες) μάλλον αίσθημα, που έχουμε όλοι. Άλλοι λίγο, άλλοι πολύ.
Φοβόμαστε γιατί νιώθουμε μια απειλή, αγχωνόμαστε και προστατευόμαστε από όσα νιώθουμε να μας τρομάζουν.
Αυτήν την περίοδο βλέπουμε τα κρούσματα να ανεβαίνουν και εμείς ανησυχούμε πολύ, μήπως τυχόν κολλήσουμε και εμείς.
Και είναι λογικό, όταν γύρω σου βλέπεις να αυξάνονται. Όμως μπορείς να ζήσεις με αυτόν τον φόβο; Ωφελεί;
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Οι αρετές είναι εξαιρετικά σημαντικές στον άνθρωπο και αν δεν τις έχει από μικρός, πρέπει να τις χτίσει στον χρόνο.
Το έλεγαν άλλωστε και οι μεγάλοι φιλόσοφοι, που πολλά είχαν γράψει για τις αρετές αυτές.
Μια εξ αυτών λοιπόν είναι και η μετριοφροσύνη. Μετριο+φροσύνη= επί της ουσίας να σκέφτεσαι με ισορροπία. Να σκέφτεσαι λαμβάνοντας όλες τις παραμέτρους και να νιώθεις τον εαυτό σου, ως αυτό που είσαι, άνθρωπος.
