Το θαύμα του Θοδωρή και της οικογένειάς του, απέναντι στη σκληρή νόσο του Batten.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Είναι μερικοί άνθρωποι που αξίζουν πραγματικά την πρώτη θέση στον παράδεισο.. αν υπάρχει ο παράδεισος! Είναι εκείνοι που τραβούν μεγάλο ζόρι στη ζωή.. αλλά όχι μόνο δεν το βάζουν κάτω.. αλλά ανοίγουν την καρδιά τους πάνω στον σταυρό.. και συγχωρούν τον Θεό.. τη σκληρή ζωή.. τους ανθρώπους που δεν νοιαζόμαστε. Η καλοσύνη τους είναι το γιατρικό κάθε νόσου.. κάθε πόνου! Τα λόγια είναι φτωχά.. οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για τη ζωή.. κάνουν τα πάντα για το παιδί τους!

Είναι κάμποσα τα παραδείγματα των ανθρώπων αυτών.. θα θυμόσαστε πρόσφατα τον Παναγιώτη Ραφαήλ και το κατόρθωμα των γονιών του! Άξιοι γονείς.. άξιοι άνθρωποι! Τώρα θα μας μιλήσει στην καρδιά.. η κυρία  Χριστίνα Μπουραϊμη.. η μαμά του Θοδωρή.. του θαύματος! Τι δεν έκαναν κι αυτοί οι γονείς! Θέλω να στηρίξετε σας παρακαλώ.. Μπορείτε να αγοράσετε κάποιο παραμύθι.. τόσο απλά.. από το υστέρημά σας! Αν έχετε παιδάκια.. πάρτε παραμύθια!

Ονομάζομαι Χριστίνα Μπουραϊμη  και θα ήθελα να σας μιλήσω για το μικρότερο  γιο μου, Θοδωρή, ο οποίος πάσχει από μια σπάνια, κληρονομική, εκφυλιστική ασθένεια του νευρικού συστήματος. Η ασθένεια ονομάζεται  Batten Disease και προσβάλει μόνο παιδιά από τα οποία κλέβει μέρα με τη μέρα τις ικανότητές τους (να βλέπουν, να περπατούν, να μπορούν να μιλούν και να καταπίνουν) οδηγώντας τα σε έναν πολύ πρόωρο θάνατο. περισσότερα >

Έγινε πραγματικά ένα θαύμα!

ΠΗΓΗ: rosa.gr/

«Ημέρα 0. Η πρώτη ασθενής με κυστική ίνωση που ξυπνάει από καταστολή στην Ελλάδα (και παγκοσμίως η πρώτη που ξυπνάει μετά από τόσες πολλές ημέρες)… 180 ημέρες (σχεδόν) παράλυτη κι ανάσκελα… 221 ημέρες στο νοσοκομείο. Σε ένα δωμάτιο. Μόνη μου. Ή και όχι τόσο μόνη πάντα.

Και μία μεταμόσχευση πνευμόνων μετά…Πάω σπίτι μου. Το γράφω και δεν το πιστεύω. Πάω σπίτι μου! Πάω σπίτι μου!!! Μαμά, έρχομαι. Τα κατάφερα. Ζω, αναπνέω, περπατάω. ΖΩ… Πόσες φορές αναρωτήθηκα αν θα τα καταφέρω μέσα σε αυτούς τους μήνες; περισσότερα >