Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Με την αφορμή της υπέροχης κατά την άποψή μου κίνησης της οικογένειας της 21χρονης φοιτήτριας.. της Εμμανουέλλας που πριν λίγες ημέρες εγκαταλείφτηκε σοβαρά τραυματισμένη στο οδόστρωμα από ασυνείδητο οδηγό.. που έδωσε τη μάχη αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε.. θα αναπτύξω σήμερα ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Η οικογένεια της άτυχης κοπέλας δώρισε τα όργανά της και χάρισε τη ζωή σε πολλούς συνανθρώπους μας. Πολλά χαμόγελα αληθινής ευτυχίας έφερε μια γενναία απόφαση που καθόλου δεδομένη δεν είναι.. ίσα – ίσα.. που η λίστα αναμονής για μεταμοσχεύσεις είναι μακρά στη χώρα μας!
Οι μεταμοσχεύσεις δυστυχώς έχουν σύνορα. Κάθε χώρα θα φροντίσει πρωτίστως τους πολίτες της. Αυτό σημαίνει ότι εάν στην Ελλάδα δεν αυξηθεί η δωρεά οργάνων.. δεν θα μπορούν οι ασθενείς που χρειάζονται μεταμόσχευση να θεραπευθούν.
Στη χώρα μας για παράδειγμα.. υπάρχουν πάνω από 10 χιλιάδες νεφροπαθείς.. οι οποίοι υποβάλλονται τρεις φορές την εβδομάδα σε πεντάωρη αιμοκάθαρση. Η μέση αναμονή για μεταμόσχευση γι’ αυτούς τους ασθενείς είναι οκτώ χρόνια. Στην Ισπανία –παγκόσμια πρωταθλήτρια στις μεταμοσχεύσεις– η αντίστοιχη αναμονή είναι από έξι μήνες έως ένα έτος. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε 4-5 δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού.. δηλαδή περίπου 50 δότες και γίνονται κατά μέσο όρο 120 μεταμοσχεύσεις συμπαγών οργάνων. Στην Πορτογαλία όπου ο πληθυσμός είναι συγκρίσιμος με αυτόν της χώρας μας.. έχει κάθε χρόνο 200 δότες και γίνονται 700 μεταμοσχεύσεις οργάνων.
Η κυρία Γιούλη Μενουδάκου.. προϊσταμένη Τμήματος Συντονισμού Μεταμοσχεύσεων του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων.. μίλησε στην Καθημερινή και έθεσε ένα επιστημονικό και τεκμηριωμένο πλαίσιο γύρω από τη δωρεά οργάνων. Σας παραθέτω κάποιες απόψεις της.
Στην Ελλάδα κυκλοφορούν στερεότυπα.. λανθασμένες αντιλήψεις για τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις. Χαρακτηριστικά.. ο όρος «κλινικά νεκρός» που ακούγεται παντού.. δεν υφίσταται. Ο σωστός όρος είναι εγκεφαλικός θάνατος. Η άποψη ότι δεν εξαντλούν τις προσπάθειες για να ζήσει κάποιος αν δηλώσει δωρητής οργάνων.. δηλαδή.. «εάν γνωρίζουν πως είμαι δωρητής οργάνων.. θα με αφήσουν να πεθάνω» είναι αβάσιμη.
Το προσωπικό στο νοσοκομείο δεν γνωρίζει ποιος είναι δωρητής οργάνων και ποιος όχι και η προτεραιότητα των γιατρών είναι η σωτηρία του ασθενούς. Δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι κάποιος «ξύπνησε από το κώμα πριν του πάρουν τα όργανα» είναι ψευδή. Ουδέποτε στα ιατρικά χρονικά έχει επανέλθει ασθενής στον οποίο έχει πιστοποιηθεί ο εγκεφαλικός θάνατος. Η δικαιολογία «μου απαγορεύει τη δωρεά οργάνων η θρησκεία μου» δεν στέκει.. αφού οι μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου αγκαλιάζουν τις μεταμοσχεύσεις.
Επίσης.. ο κύριος Ηρακλής Τσαγκάρης.. καθηγητής Πνευμονολογίας και Εντατικής Θεραπείας του ΕΚΠΑ στο Αττικόν.. πιστεύει ότι «ο εγκεφαλικός θάνατος είναι μία πολύ καλά περιγεγραμμένη διάγνωση και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση». Τονίζει δε ότι «ένας άνθρωπος με μη αναστρέψιμη καταστροφή του εγκεφαλικού στελέχους είναι σαν ένας άνθρωπος αποκεφαλισμένος. Όλοι καταλαβαίνουν μία αγγειογραφία όπου φαίνεται ότι τα τέσσερα αγγεία που αρδεύουν τον εγκέφαλο δεν δίνουν αίμα. Και όταν κάτι δεν αρδεύεται, πεθαίνει. Εάν κάτσεις και το εξηγήσεις στους συγγενείς, θα το καταλάβουν».
Οι επιστήμονες έχουν δίκιο.. οι αριθμοί γι άλλη μια φορά πληγώνουν και δηλώνουν ταυτόχρονα έλλειψη ενημέρωσης και δεοντολογίας. Θα κλείσω το άρθρο συναισθηματικά. Ίσως αγγίξει αυτό παραπάνω κάποιους. Θα μιλήσω για τα όμορφα μάτια της 21χρονης Εμμανουέλλας. Που πήγαν αυτά τα μάτια;
Ο Διευθυντής της Β’ Πανεπιστημιακής Οφθαλμολογικής Κλινικής και του Μεταμοσχευτικού Κέντρου Κερατοειδούς του νοσοκομείου Παπαγεωργίου κύριος Ζιάκας ανέφερε ότι το ένα μάτι μεταμοσχεύτηκε σε ένα 10χρονο κορίτσι από τη νότια Ελλάδα.. που έχασε το ένα της μάτι μετά από τραυματισμό που υπέστη σε ηλικία 2.5 χρονών. Της ξαναέγινε απόπειρα μεταμόσχευσης στο παρελθόν αλλά απέτυχε. Αυτή τη φορά πήγε καλά.. και το παιδάκι επιτέλους θα βλέπει! Το άλλο μάτι διατέθηκε στο ΑΧΕΠΑ και ελπίζω να δώσει την όραση σε έναν νέο επίσης άνθρωπο!
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΥΠΕΡ ΣΤΗ ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ. ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΖΩΗ. ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ.