Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Ίσως η πιο όμορφη και αγαπητή Δευτέρα στον κόσμο, η Καθαρά Δευτέρα με τα κούλουμα και τους χαρταετούς σηματοδοτεί την έναρξη της Σαρακοστής.
Πολύχρωμοι χαρταετοί θα υψωθούν στους ουρανούς και φέτος, τα παιδάκια με ενθουσιασμό θα τους παρακολουθούν να απομακρύνονται και, αν ο καιρός το επιτρέψει, θα ζήσουμε αυτό το όμορφο έθιμο που εμείς οι Έλληνες έχουμε “δανειστεί” και προσαρτήσει στις δικές μας παραδόσεις.
Το πέταγμα του χαρταετού πρωτοεμφανίστηκε στην αρχαία Κίνα και είχε ως σκοπό να βοηθήσει στην επικοινωνία του ανθρώπου με το Θεό. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι όσο πιο ψηλά πετάξει ο χαρταετός τους τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να δει ο Θεός τις ευχές τους που κρεμιόντουσαν πάνω του και να τις πραγματοποιήσει!
Και στην ελληνική χριστιανική παράδοση ο συμβολισμός του πετάγματος του χαρταετού είναι συναφής, καθώς αφορά το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς το Θείο. Με άλλα λόγια, θέλει να πει ότι ο προορισμός του πνεύματος του ανθρώπου είναι στον ουρανό, δίπλα στον δημιουργό του. Το γεγονός δε, ότι το έθιμο λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι, καθώς πραγματοποιείται την πρώτη μέρα της Σαρακοστής, οπότε οι χριστιανοί ξεκινούν τη σωματική και πνευματική τους κάθαρση μέσω της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής.
Σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας κι ένα άλλο αξιοσημείωτο πέταγμα χαρταετού εν είδει πειράματος στο μακρινό παρελθόν…
Ο χαρταετός του Βενιαμίν Φραγκλίνου
Εφευρέτης, δημοσιογράφος, διπλωμάτης, τυπογράφος και δημόσιο πρόσωπο. O λόγος για τον Βενιαμίν Φραγκλίνο, ο οποίος θεωρείται ένας από τους πατέρες του Αμερικανικού έθνους και η πιο πολυτάλαντη προσωπικότητα της αμερικανικής ιστορίας.
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος πραγματοποίησε το διάσημο πείραμα με τον χαρταετό το καλοκαίρι του 1752. Ο Αμερικανός υποστήριζε ότι ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα συγκεντρωνόταν στα σύννεφα και συγκεκριμένα ψηλότερα στην επιφάνειά τους συγκεντρώνονταν θετικά φορτία ενώ χαμηλότερα αρνητικά φορτισμένα φορτία. Όταν, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, συγκρούονταν δύο σύννεφα, αυτά αποφορτίζονταν υπό τη μορφή κεραυνού και παράλληλα αρνητικά ηλεκτρικά φορτία υπήρχαν «αόρατα» στην ατμόσφαιρα. Ο Φραγκλίνος, λοιπόν, προσπάθησε να αποδείξει την ορθότητα των υποθέσεών του πετώντας έναν χαρταετό κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας.
Μια μέρα με καταιγίδα ανέβασε τον χαρταετό ψηλά, το σκοινί ήταν βρεγμένο και επειδή ήξερε πόσο επικίνδυνο ήταν το εγχείρημά του, κρατούσε την άκρη με μια στεγνή μεταξωτή κορδέλα. Στο σκοινί είχε δέσει ένα κλειδί, το οποίο συγκέντρωνε τα ηλεκτρικά φορτία της ατμόσφαιρας και αγγίζοντάς το ηλεκτριζόταν.
Όπως έγινε γνωστό, με το πείραμά του ο Φραγκλίνος απέδειξε ότι υπάρχουν ηλεκτρικά φορτία στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας. Έτσι, εάν τοποθετηθεί μια μεταλλική ράβδος στην κορυφή ενός κτιρίου και συνδεθεί με ένα αγώγιμο σώμα με τη γη, οι κεραυνοί θα μπορούσαν να γειωθούν και να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς στο κτίριο εξαιτίας του κεραυνού. Ο κίνδυνος αυτός ήταν αρκετά σημαντικός σε μια εποχή κατά την οποία τα περισσότερα κτίρια ήταν κατασκευασμένα από ξύλο και πολλές στέγες από άχυρο.
Καλή Σαρακοστή!