Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Η νέα αγαπημένη έκφραση του παιδιού μου είναι «εσωτερική γαλήνη»… Ανάμεσα σε άλλες, ομολογώ ψαγμένες, ατάκες που έχει ξεπατικώσει από τις ταινίες Kung Fu Panda, συχνά-πυκνά αναφέρεται στην εσωτερική γαλήνη και με προτρέπει να την αναζητήσω…
Δεν ξέρω αν έχετε δει τις ταινίες και συγκεκριμένα την τελευταία (Νο4) που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Είναι ένα αριστούργημα γεμάτο σοφία και διδάγματα.
Δεν θα μιλήσω για την ταινία, αλλά εμπνευσμένη από την ταινία είναι η σημερινή μου αναζήτηση…
Η εσωτερική γαλήνη επιτυγχάνεται όταν εστιάζεις στο τώρα. Το άγχος, οι τύψεις και οι ενοχές δημιουργούνται και πολλαπλασιάζονται όταν χάνεται η επαφή με την παρούσα στιγμή και ο άνθρωπος παρασύρεται σε σκέψεις για το παρελθόν ή το μέλλον.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζούμε κυνηγώντας ένα μέλλον το οποίο πιστεύουμε ότι θα μας φέρει την ευτυχία, αντί να απολαμβάνουμε τη μαγεία της παρούσας στιγμής.
Εσείς έχετε πιάσει ποτέ τον εαυτό σας να σκέφτεται τόσο πολύ το αύριο, που το σήμερα να χάνεται μέσα από τα χέρια σας;
Όλοι όσοι ζούμε εστιάζοντας μόνιμα στο αύριο, κάποια μέρα θα συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή πέρασε και την ξοδέψαμε προσπαθώντας να φτάσουμε κάπου ή κάτι που διαρκώς απομακρυνόταν.
Αυτή είναι η μεγάλη πλάνη του χρόνου… Το παρελθόν και το μέλλον είναι απλώς προεκτάσεις του παρόντος. Η μόνη αληθινή, απτή και ουσιαστική πραγματικότητα που έχουμε είναι το Τώρα.
Ο χρόνος είναι μια ανθρώπινη επινόηση για να οργανώνουμε τη ζωή μας και πολλές φορές μπορεί να μας παγιδεύσει και να γίνει φυλακή.
Μπορείς να θυμηθείς μια στιγμή που κοίταξες ένα μαγευτικό τοπίο, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και ένιωσες δέος; Εκείνη τη στιγμή, το μυαλό σου ήταν απολύτως παρόν. Αντίστοιχα, μπορείς να σκεφτείς τους ανθρώπους που αναζητούν ακραίες εμπειρίες, όπως για παράδειγμα ελεύθερη πτώση ή καταδύσεις, ή άλλα extreme sports. Ανάμεσα σε αυτά που τους προσφέρει μια τέτοια εμπειρία είναι και ότι τους αναγκάζει να ζουν απόλυτα στο Τώρα.
Ωστόσο, δεν χρειάζεται να κάνουμε βουτιά από τον ουρανό για να ζήσουμε την παρούσα στιγμή και να στρέψουμε την προσοχή μας στο σήμερα.
Μπορούμε να το καταφέρουμε με απλά βήματα, όπως ασκήσεις διαλογισμού και αναπνοής, συγκέντρωση σε αυτό που κάνουμε, πρακτικές ευγνωμοσύνης, καταγραφή σκέψεων και ημερολόγιο. Κάπως έτσι, αποκτάμε επίγνωση της στιγμής.
Η αλλαγή δεν έρχεται σε μια μέρα, αλλά όσο περισσότερο επιστρέφουμε στο Τώρα, τόσο πιο πολύ η ζωή μας γεμίζει ηρεμία και ευτυχία.
Yesterday is history, tomorrow is a mystery, but today is a gift, and that is why it’s called the present.
Ατάκα από την ταινία…