Ποτέ κάποιος γονέας δεν θα παραδεχτεί ότι ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ έχει κάποιο πρόβλημα.. Και φτάνει η στιγμή – σχετικά αργά πια – που θα πει…. “γιατί να τύχει στο δικό μου παιδί”..
Οι γονείς έχουν ευθύνη να ψάχνουν και να ενημερώνονται.. ώστε να προλαμβάνουν καταστάσεις και να μην δημιουργούν τετελεσμένες στερήσεις ή ανωμαλίες στη φυσική ροή της ζωής του παιδιού.. Άλλωστε συνέπεια του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι και οι περισσότερες στρεβλώσεις στην φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού..
Ας πάψουν οι γονείς να θεωρούν ταμπού την επικοινωνία με ειδικούς.. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανωμαλία από το να θεωρεί κάποιος πως όλα τα διορθώνει η φύση ή πως όλα τα φέρνει ο Θεός και η μοίρα..
Τα παραπάνω τα έγραψα με αφορμή μια ομιλία – συζήτηση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13/5 στον Μαγικό Αυλό. Στις 10:30 στην οδό Αγ. Παρασκευής & Προκοπίου οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν και να λύσουν τις απορίες τους σε θέματα ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης των νηπίων και των μεγαλύτερων παιδιών.. από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Συγκεκριμένα τη συζήτηση θα κατευθύνουν οι εισηγητές κος Μάνος Τσαλαμανιός (Διευθυντής Ε.Σ.Υ. στο Ψυχιατρικό τμήμα παιδιών – εφήβων του Γ.Ν. “Ασκληπιείο” ), κος Νίκος Πράκουρας (Λογοθεραπευτής και Διευθυντής του Κέντρου Λογοθεραπείας – Εργοθεραπείας – Ψυχοθεραπείας) και κα Ξανθίππη Νάσιου (Λογοθεραπευτής).
Κλείνω με ένα ευφυολόγημα – όπως μου αρέσει να τα χρησιμοποιώ συχνά – της αμερικανίδας κωμικού Phullis Diller. «Περνάμε τους δώδεκα πρώτους μήνες της ζωής των παιδιών μας μαθαίνοντάς τους να περπατάνε και να μιλάνε, και τους επόμενους δώδεκα λέγοντάς τους να κάτσουν κάτω και να βγάλουν το σκασμό».
Νικόλας