Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Πρόσφατα βρέθηκα σε μια ομιλία που καμία σχέση δεν είχε με το μάθημα που τελικά μου έδωσε.
Ανάμεσα στους ομιλητές λοιπόν ήταν ένας συγγραφέας, ο οποίος μιλούσε για την δουλειά του ατόμου με τον εαυτό του.
Μέσα σε όλα όσα ανέφερε, μου έκανε μεγάλη εντύπωση τον τρόπο που μίλησε για τα social media και την επιρροή τους πάνω μας.
Όπως λοιπόν μετέφερε στο κοινό, τα λεπτά που σπαταλάμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι περισσότερα από όσα καθημερινά τελικά νομίζουμε.
Μάλιστα τα λεπτά αυτά ή οι ώρες, χάνονται από τον προσωπικό μας χρόνο, από τον χρόνο που μπορούμε να κάνουμε δουλειά με τον εαυτό μας.
Ο χρόνος αυτός είναι ποιοτικός και πηγαίνει αναλογικά μέρα με την μέρα. Όταν ένας άνθρωπος δουλεύει με τον εαυτό του και ανεβάζει το “ταβάνι του”, αυτόματα ανεβαίνει σε κάθε τομέα, διότι ανεβάζει αυτά που ζητάει από αυτόν.
Και μην γελιόμαστε, υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τι ζητούν, λίγα ή πολλά, και άλλοι που το ανακαλύπτουν. ποιος λοιπόν μας λέει πως όποιος το ανακαλύπτει στον χρόνο, δεν είναι πιο αποφασισμένος και σίγουρος για όσα κάνει;
Αυτό που συγκράτησα, είναι κυρίως πως ένας άνθρωπος χρειάζεται τουλάχιστον 40 λεπτά καθημερινά, ώστε να δουλέψει με τον ίδιο του τον εαυτό.
Μου φάνηκε όμορφο και ταυτόχρονα δελεαστικό. Άλλωστε ποιος δεν θέλει να βελτιώνεται μέρα με τη μέρα.
Μήπως ήρθε η ώρα για όλους μας;