Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Ήταν μια βδομάδα που είχα τα ψυχολογικά μου.. Όχι δεν υπήρχε κάποιος λόγος.. ίσα ίσα.. Κι όμως εγώ.. σκότωνα άνθρωπο! Είναι από τις φορές που ένα τόσο δα προβληματάκι μπορεί να φαντάζει πελώριο.. όχι στο μυαλό με τη λογική.. αλλά ψυχοσωματικά..
Θα μου πείτε ότι είναι λογικό η ψυχολογία μας να είναι πεσμένη.. Ανοίγουμε την τηλεόραση και από στεναχώρια σε στεναχώρια μας πηγαίνουν οι ειδήσεις.. Είναι και η ακρίβεια.. οι λογαριασμοί.. το δεν βλέπω μέλλον για το «θα ‘ρθουν καλύτερες ημέρες»..
Είναι πολλοί οι λόγοι που μας ρίχνουν ψυχολογικά.. αλλά κι εκείνοι που μας δίνουν δύναμη.. Ωστόσο υπάρχει και κάτι που δεν περιμένει.. Είναι η ζωή.. Δεν μας περιμένει.. Σαν γάργαρο νερό φεύγει.. Γι αυτό πρέπει να τη ζούμε.. να τη χαιρόμαστε.. να ονειρευόμαστε να είναι όσο καλύτερη μπορεί κάθε επόμενη ημέρα!
Ας σκεφτόμαστε θετικά..