Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Έφτασε η αγαπημένη μας Παρασκευή! Και τι Παρασκευή… Μετά από τσικνοπέμπτη, με το hangover μας, ένα φούσκωμα και λίγο ανεβασμένη χοληστερίνη!
Κάποιοι φίλοι ήδη ετοιμάζετε τις αποκριάτικες στολές σας για τα πρώτα πάρτι απόψε και αύριο!
Εγώ πάλι, ποτέ δεν ήμουν fan της Αποκριάς.. Ίσως επειδή δεν μου αρέσουν τα μασκαρέματα, ίσως επειδή μικρή ήμουν πάντα άρρωστη αυτή την περίοδο, γενικά δεν συμπαθώ τη φασαρία και την πολυκοσμία. Μάλλον το έχω μεταδώσει και στο παιδί μου καθώς κι εκείνο δεν ψήνεται και πολύ να φορέσει τη στολή του εκτός σπιτιού!
Σίγουρα δεν είναι μόνο οι παραπάνω λόγοι που ανέφερα. Ευτυχώς, γνωρίζω κι άλλο κόσμο που αντιπαθεί αυτή την περίοδο κι έτσι δε νιώθω μόνη! Δεν μου ταιριάζει η γενικότερη αισθητική των ημερών που συχνά είναι επίπονα “κιτς”.
Επιπλέον, λίγο η μουσική που επαναλαμβάνεται ίδια κι απαράλλαχτη κάθε χρόνο, σε κάθε πάρτι, σε κάθε παρέλαση, λίγο το ψυχαναγκαστικό κέφι με σφυρίχτρα στο στόμα και άπειρο χαρτοπόλεμο να βγάζεις και από τα εσώρουχα και καταλαβαίνετε…
Σε αντίθεση με μένα βέβαια, η πόλη μας φοράει τα γιορτινά της μετά από 3 χρόνια αδράνειας, αν δεν κάνω λάθος. Δεν ξέρω αν θα έχουν επιτυχία όλα αυτά τα δρώμενα που αναμένεται να πραγματοποιηθούν, θα το κρίνει ο κόσμος. Πάντως, με αυτό το χάλι που επικρατεί στους σκαμμένους δρόμους του κέντρου, αμφιβάλλω αν είμαστε σε θέση να δεχθούμε κι επισκέπτες τα δύο ερχόμενα Σαββατοκύριακα.
Ο καιρός θα είναι σύμμαχος κι έτσι την Κυριακή θα βγω κι εγώ μια βόλτα στην παραλία για τα γαϊτανάκια του Ευρίπου (μάλλον). Θα σας μεταφέρω τον παλμό του Θαλασσινού καρναβαλιού λοιπόν την επόμενη εβδομάδα, μέσα από τα δικά μου φίλτρα…
Μέχρι τότε, να διασκεδάσετε όσο θέλετε κι όσο έχετε ανάγκη!
Να τραγουδήσετε, να χορέψετε, να περάσετε όμορφες στιγμές με φίλους και οικογένεια.