Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν την θετική πλευρά της ζωής, εκείνοι που δεν μπορούν να τη δουν (για δικούς τους λόγους) και εκείνοι που βλέπουν και τα δυο.
Δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να δουν το γκρί, το χρώμα δηλαδή που είναι ακριβώς στη μέση, μεταξύ άσπρου-θετικού και μαύρου-αρνητικού.
Αν όμως μπορούσαμε όλοι να δούμε το γκρι, δεν θα ήταν η ζωή μας πιο εύκολη;
Ο κάθε άνθρωπος περνά από φάσεις, χαράς, λύπης, δυσκολίας, ευτυχίας. Η ζωή μας τα έχει όλα. Και πρέπει να τα ζούμε στο έπακρον.
Το “γκρι” που λέμε, είναι η ευκαιρία σου να αντιμετωπίσεις τα αρνητικά. Όταν στη ζωή σου έρχεται κάτι κακό, είναι μια ευκαιρία για εσένα να το δεις σαν ένα χρονικό διάστημα που θα περάσει και θα δεις πάλι φως.
Μετά από κάθε καταιγίδα έρχεται η λιακάδα. Δεν γίνεται.
Όταν βλέπεις αυτήν την οπτική, η ζωή σου γεμίζει αμέσως με χαρά. Νιώθεις πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες με αισιοδοξία και κατανόηση.
Μην φοβάσαι να λυπηθείς, να κλάψεις, να το βγάλεις από μέσα σου. Δώσε όμως στον εαυτό σου την ευκαιρία να κάνει ενδοσκόπηση, να βγει καλύτερος μέσα από τις δυσκολίες που περνά.
Με στωικότητα και αισιοδοξία, όλα τα πράγματα μπορούν να λυθούν καλύτερα.
Βάλε το “γκρι” στην ζωή σου και θα δεις διαφορά.