Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Η “Ανάσταση” και το “φως” της ψυχής μας, που ακούμε ως ευχή κάθε χρόνο, κυρίως από τους μεγαλύτερους, είναι κάτι που έχουμε δει ουσιαστικά, ώστε να το κάνουμε πράξη;
Τι σημαίνει η Ανάσταση της ψυχής μας και το φως που πρέπει να βάλουμε σε αυτήν;
Τα πράγματα είναι απλά και όμως τόσο δύσκολα.
Η Ανάσταση της ψυχής μας είναι η χαρά που πρέπει να έχουμε. Η ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά και ότι το μέλλον μας θα φέρει χαρές.
Το φως που μπαίνει στην ψυχή μας είναι ακριβώς η ευχή αυτή. Να λάμψεις, έχοντας την ελπίδα και την πίστη πως όλα θα πάνε καλά.
Η ζωή μας έχει πολλά πάνω και κάτω. Σε αυτά τα κάτω δεν πρέπει να χάνουμε το φως μας, πρέπει να συνεχίσουμε να φωτίζουμε κάθε καλό που έχουμε, ώστε να μην λυγίζουμε.
Οι ευχές που έχουμε “κληρονομήσει” από τους παλιούς, είτε πιστεύεις, είτε δεν πιστεύεις, είναι η προσδοκία του ανθρώπου για το κάθε τι καλό.
Δεν είναι θρησκευτικό το περιεχόμενο, αλλά περισσότερο κοινωνικό. Αποσκοπεί στην ευτυχία των ανθρώπων, που συναντάται και επικοινωνείται μέσα από την Πίστη στον Θεό.
Όμως για να μην μπερδευόμαστε, στις ευχές αυτές μπορείς να πιστέψεις, ακόμα και αν η Πίστη σου στο Θεό δεν υπάρχει.
Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη αυτήν την ελπίδα για το κάθε τι καλύτερο. Έχει ανάγκη από βελτίωση και από χαρά στην ζωή του.
Για τον λόγο αυτό είναι καλό να “φιλτράρουμε” τις ευχές των γιορτών και να παίρνουμε το μήνυμα που θέλουν να μας δώσουν, γιατί μπορεί να γεμίσουν την καρδιά μας με αυτό που ίσως να έχουμε ανάγκη.
Ελπίδα και αγάπη.