Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Όλοι ξέρουμε ότι η ψυχολογία των παιδιών εξαρτάται από το τι εμείς θα τους δώσουμε.
Θα τους χαρίσουμε χαρά ή μήπως άθελα μας τους δίνουμε χαμηλή αυτοεκτίμηση; Και αν το κάνουμε, πως θα το διορθώσουμε;
Ο τρόπος που μιλάμε και το τι λέμε στα παιδιά πρέπει να είναι μετρημένος, συγκεκριμένος και πολύ καλός.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη από λόγια αγάπης αλλά και κατανόησης.
Ποιες φράσεις δεν πρέπει με τίποτα να χρησιμοποιείς όταν μιλάς στα παιδιά λοιπόν;
«Δεν είσαι καλό παιδί». Την είχαμε ακούσει έστω μια φορά σχεδόν όλοι μας. Είναι μια φράση που βάζει στο μυαλό των παιδιών ότι κάνουν μεγάλα λάθη, ενώ μπορεί να μην ισχύει.
«Κοίτα αυτό το παιδί/ Κοίτα τον αδελφό σου/η». Βάζεις απευθείας το παιδί να συγκριθεί με ένα άλλο πρόσωπο. Κάτι το οποίο το μειώνει και του δημιουργεί πρόβλημα.
«Μην κάνεις έτσι». Πρέπει να νιώθει ελεύθερο και όχι να περιορίζεται στο πως θα εκφράζεται. Για τον λόγο αυτό, η φράση αυτή είναι απαγορευτική.
Προσέχουμε πως μιλάμε και τι λέμε στα παιδιά, γιατί δεν έχουν ακόμα φίλτρο για να αντιλαμβάνονται καλά τα πράγματα.
Είμαστε προσεκτικοί πολύ και τα μεγαλώνουμε με αγάπη και αυτοπεποίθηση.