Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε έντονα να γίνεται λόγος για το δημογραφικό πρόβλημα, τη γήρανση του πληθυσμού και την υπογεννητικότητα.
Συζητάμε για το πρόβλημα αυτό χωρίς να εστιάζουμε όμως στο βάθος του προβλήματος.
Συζητώντας με έναν δημογράφο για το πρόβλημα αυτό έμαθα αυτό που λίγο πολύ όλοι ξέρουμε.
Ότι δηλαδή η Ελλάδα μαζί με την Ισπανία είναι από τις πρώτες χώρες σε υπογεννητικότητα. Το θέμα όμως είναι ποιος είναι ο λόγος.
Ο λόγος είναι ο ένας και ο εξής. Οι γενιές που συνήθως είχαν παιδιά δηλαδή από 30 έως 50 ετών σήμερα έχουν από ένα ή κανένα παιδί.
Φυσικά αυτό δεν είναι ζήτημα θέλησης των ανθρώπων, αλλά οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που δεν το επιτρέπουν.
Οι άνθρωποι πια, όπως εξηγεί, δυσκολεύονται οικονομικά αλλά και κοινωνικά. Οι ρυθμοί είναι τόσο έντονοι που δεν προλαβαίνουν να βάλουν και αυτό μέσα στα πλάνα τους, ενώ αν το έχουν στα πλάνα τους, τα οικονομικά δεν τους το επιτρέπουν.
Αυτό οδηγεί σε όλο και λιγότερες γεννήσεις και φυσικά τον πληθυσμό μας να γερνάει.
Όμως το θέμα δεν είναι να γίνεται συζήτηση για το πρόβλημα αλλά να υπάρξει λύση που θα είναι ουσιαστική.
Η πολιτεία ενώ έχει προαναγγείλει μέτρα, δεν έχουν φανεί ακόμα στην πράξη και ενώ η κατάσταση είναι έντονη, δεν αλλάζει κάτι.
Αντί να συζητάμε λοιπόν το γιατί οι παλιές γενιές έκαναν παιδιά και τώρα δεν κάνουν, αξίζει να δώσουμε έμφαση στο πως θα λυθεί το πρόβλημα.
Και φυσικά όλα ξεκινούν και από την δίκη μας αντίδραση με όποιον τρόπο, πάνω σε θέματα που μας αφορούν!