Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Υπάρχουν φιλίες και φιλίες. Φιλίες με ανθρώπους που βγαίνουμε και λέμε τα επιδερμικά νέα μας και φιλίες που έχουμε ανάγκη να πούμε τα πάντα.
Οι άνθρωποι στη ζωή μας δεν μπορούν, παρά να χωρίζονται σε κατηγορίες.
Δεν γίνεται να έχουμε για όλους ίδια μέτρα και ίδια σταθμά.
Κάποιοι έχουν μοιραστεί μαζί μας πόνους, λύπες και χαρές μεγάλες, ενώ με άλλους μπορεί να έχουμε μοιραστεί απλώς κάποιες στιγμές σε μια περίοδο της ζωής μας.
Το να τους διαχωρίσεις είναι εύκολο. Και όλοι πρέπει να το κάνουμε, για να μπορεί ο καθένας να είναι ξεχωριστός για εμάς.
Εύκολο δεν είναι να μην “σπαταλάς” ουσία σε εκείνους που για εσένα είναι επιδερμικοί φίλοι, ή να περιμένεις παραπάνω πράγματα από αυτούς.
Και πως το καταφέρνουμε;
Το καταφέρνουμε, όταν τους έχουμε δώσει τη σωστή θέση στην ψυχή μας και έχουμε θέσει ένα όριο γύρω από τον εαυτό μας, ώστε να προστατευόμαστε και να μην περιμένουμε πολλά από εκείνους.
Ζούμε σε μια εποχή όπου πολλές αξίες κλωνίζονται.
Φρόντισε να έχεις θωράκιση, ισχυρά όρια και φίλους καρδιάς που είναι για εσένα μοναδικοί και μπορούν να σου δώσουν δύναμη.