Υπάρχουν δύο κατηγορίες σχέσεων : αυτές που είμαστε ευτυχισμένοι και όλα κυλούν φυσιολογικά κι εκείνες που δεν είμαστε τόσο χαρούμενοι , κάτι λείπει. Παρόλα αυτά , σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση , κάποιες φορές , συνεχίζουμε με αυτή τη σχέση .Όλα καθορίζονται από τις προσωπικές μας επιλογές , όμως τι είναι αυτό που μας κάνει να είμαστε με έναν άνθρωπο , να συνεχίζουμε μαζί του κι ας μην είναι αυτό η σχέση που θα θέλαμε στην πραγματικότητα;; Πάμε να αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιους λόγους;
1.Μπορεί να μη με ικανοποιεί η σχέση σε ένα πράγμα , αλλά σε όλα τα υπόλοιπα , να είμαι ευχαριστημένος ,π.χ. να μη μπορούμε να επικοινωνήσουμε σωστά και να τσακωνόμαστε ,αλλά να υπάρχει έρωτας , χημεία και πάθος .
2.Έχω ελπίδα ότι ο άλλος θα αλλάξει και θα προσαρμοστεί σε αυτά που επιθυμώ κι έτσι συνεχίζω μαζί του .( Ζηλεύει ο σύντροφός σου , σε ενοχλεί αυτό ,αλλά πιστεύεις ότι θα αλλάξει η συμπεριφορά του).
3.Πιστεύουμε (λανθασμένα) ότι βρισκόμαστε σε μια ιδανική κατάσταση και ότι δε θα βρούμε κάτι καλύτερο .
4.Κάνουμε πως δε βλέπουμε αυτά που δε μας αρέσουν , εθελοτυφλούμε. Κουκουλώνουμε τα προβλήματα , όλα τα αρνητικά και τα κρατάμε μέσα μας στη σχέση.
5.Δε θέλουμε να χωρίσουμε , διότι θεωρούμε ,ότι , λόγω της συνήθειας , δε θα προσαρμοστούμε σε μια νέα πραγματικότητα.
6.Φόβος για τη μοναξιά. Μα πώς , τρομάζεις ίσως στην ιδέα και μόνο , ότι δε θα έχεις σχέση γενικά (και ειδικά αν είσαι και φανατικός σχεσάκιας ).
7.Θεωρείς ότι αυτό που έχεις , αυτό αξίζεις και πως δε θα βρεις κάτι ωραιότερο ,ή δε θα βρεις καθόλου (λόγω ανασφάλειας και χαμηλής αυτοεκτίμησης).
8.Στην περίπτωση όπου υπάρχουν παιδιά , κάποιες φορές , οι γονείς είναι μαζί τυπικά πιο πολύ και συμμετέχουν μαζί στην ανατροφή και στις οικογενειακές υποχρεώσεις.
9.Λόγω οικονομικής εξάρτησης ( σε καλύπτει οικονομικά ο /η σύντροφός σου , ή δουλεύετε μαζί και υπάρχει και το επαγγελματικό θέμα στη μέση ).
10.Επιρροές από το οικογενειακό ή γενικότερα το εξωτερικό περιβάλλον (του τύπου : ‘’ μη χωρίσεις ,κι αυτός είναι για σένα και μη κολλάτε σε λεπτομέρειες , αφού ταιριάζετε κλπ).
Εν τέλει ποια είναι η σχέση που δε μας ικανοποιεί;;; Τι είναι αυτό που δε μας γεμίζει; Φυσικά και είναι υποκειμενικό , αλλά λίγο πολύ ξέρουμε μέσα μας , γιατί δε μας ικανοποιεί. Δε παίρνουμε αυτά που θέλουμε , που περιμέναμε , είμαστε σε μια διαδικασία να δίνουμε μόνο;;; Κάθε τι αρνητικό , έστω και αντικειμενικά , μπορεί να εντοπιστεί. Και για να επιστρέψουμε και στο κύριο ζήτημά μας , ο καθένας έχει τους λόγους του να είναι σε μια σχέση που δεν τον γεμίζει πλήρως . Το θέμα είναι , μπορείς να το αντέξεις να είσαι σε μια τέτοια κατάσταση;;; Πιστεύεις ότι θα σε ωφελήσει;; Δες λίγο πιο πέρα από τα συναισθήματά σου , σκέψου από απόσταση : μα δεν είμαι ικανοποιημένος , ξέρω τι θέλω και ξέρω ότι μπορώ να το βρω. Οπότε , ή συνεχίζω με αυτό που δε με κάνει χαρούμενο ,αναλαμβάνοντας την ευθύνη ή επιλέγω άλλο δρόμο καλύτερο ίσως ,με τη δική μου μαγκιά κι ευθύνη. Διάλεξε λοιπόν …