Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Το θέμα της Πάτρας είναι αναμφίβολα φλέγον και μας απασχολεί όλους. Μέρες τώρα γράφονται, λέγονται και παρουσιάζονται πληροφορίες, μαρτυρίες και γεγονότα με λεπτομέρειες, χωρίς όρια.
Δεν έχω αναφερθεί στο θέμα τόσο καιρό για διάφορους λόγους: αρχικά είναι τόσο φρικτό και ανατριχιαστικό σε βαθμό που και δεν αντέχω να το αναλύσω και δε θέλω να το αναπαράγω. Έπειτα, έχει γίνει τέτοιος σάλος που κάθε λεπτό αναρτώνται δημοσιεύματα και ρεπορτάζ που απλώς επαναλαμβάνουν τα ίδια με μία μικρή προσθήκη κάθε φορά. Ένα σκοτάδι, μια μαύρη τρύπα που μας τραβάει ολοένα και περισσότερο στην άβυσσό της.
Φρικτά και αδιανόητα αυτά που έχει διαπράξει η κατηγορούμενη, εφόσον καταδικαστεί, ομοίως αδιανόητο ωστόσο μου φαίνεται να μαζεύεται πλήθος κόσμου έξω από το σπίτι της, ένας όχλος που φωνάζει “θάνατο”, που είναι έτοιμος να λιθοβολήσει και να πάρει εκδίκηση. Πολλοί από αυτούς κρατούσαν ένα κινητό στο χέρι κι έβγαζαν φωτογραφίες και σέλφι με τα παντζούρια του σπιτιού της κατηγορούμενης!
Είναι εύλογη η οργή, είναι απολύτως κατανοητή η ανάγκη να θρηνήσουμε τα τρία αγγελούδια. Είναι πολύ σημαντικό να τιμωρηθούν οι ένοχοι, όλοι ανεξαιρέτως. Όλα λάθος σε αυτή την ιστορία. Παντού ευθύνες και παραλείψεις.
Που είναι τα όριά μας όμως; Που είναι το μέτρο και η αυτοσυγκράτηση; Ο πολιτισμός; Γιατί επιστρέφουμε τόσο απλά στο Μεσαίωνα και δεν σκεφτόμαστε την εικόνα και το μάθημα που λαμβάνουν τα παιδιά μας από αυτή μας τη στάση; Τι παιδιά μεγαλώνουμε; Πώς θ’ αλλάξουμε αυτό τον άθλιο κόσμο που σαπίζει μέρα με τη μέρα και βυθίζεται στο βούρκο; Παίρνοντας μαζί μας τα παιδιά μας σ’ έναν όχλο που διψάει για αίμα και θάνατο όμοιο με εκείνον που τον σόκαρε;
Πείτε με και καχύποπτη καθώς πιστεύω ότι η υπόθεση αυτή πουλάει πάρα πολύ και δεν είναι λίγοι εκείνοι που την εκμεταλλεύονται για ίδιον όφελος. Άλλοι τόσοι επενδύουν σε αυτή την ανθρωποφαγία και την καλλιεργούν κι έτσι μας αποπροσανατολίζουν συνεχώς από άλλα σημαντικά θέματα και μας αφήνουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας για το αν πρέπει να υπάρχει θανατική ποινή ή όχι.
Το εύκολο είναι να ξεσπάσει το πλήθος επάνω στη βασική ένοχη και να εκδικηθεί. Τι θ’ αλλάξει όμως πέρα από τη διοχέτευση της οργής και του μίσους σε αποτρόπαιες πράξεις; Μήπως με αυτό τον τρόπο θα ξηλωθεί όλο αυτό σάπιο σύστημα που επέτρεψε ουσιαστικά να συμβεί όλο αυτό; Σκεφτείτε πόσο βάθος έχει αυτή η ιστορία, πόσους ένοχους που είτε σιωπούσαν, είτε δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, είτε αδιαφόρησαν. Όλα θ’ αποκαλυφθούν εν καιρώ…
Πριν σας ευχηθώ καλό Σαββατοκύριακο να σας θυμίσω να βάζετε όρια στις άσχημες ειδήσεις που διαβάζετε. Προσοχή στον εθισμό και στο doomscrolling (διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο). Διαφυλάξτε την ψυχική σας υγεία και διαβάστε τόσα όσα απλώς να είστε ενημερωμένοι. Μέτρον άριστον.
Καλό Σαββατοκύριακο.