Ο ανθρώπινος πόνος και το φάρμακο της τέχνης. Αφιερωμένο!

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Η τέχνη είναι βέβαιο ότι μπορεί να δώσει το κουράγιο για να αντιμετωπίσουμε τον πόνο και τη δυστυχία μας. Η απώλεια της υγείας ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα από τα πιο τραγικά στιγμιότυπα της ζωή μας. Η επίκληση της ανάγκης για να δημιουργήσουμε ένα αποτύπωμα του πόνου μας ώστε να τον διαχειριστούμε.. συμβαίνει από όλους. Από ένα ζεϊμπέκικο.. μέχρι τα σπουδαιότερα έργα τέχνης.. έχουν ως απαρχή.. τον ανθρώπινο πόνο!

Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα.. και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.. έχει γράψει η Νίκος Καζατζάκης. Ο φόβος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου μας διαλύει.. Δεν βρίσκουμε κουράγιο να ασκήσουμε ούτε τα καθημερινά μας πάγια καθήκοντα. Γι αυτό καταλαβαίνω και την αποχή σου φίλη Εύα από την εξαιρετική σου αρθρογραφία! Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και γρήγορα να επιστρέψεις στο αγαπημένο μας μπλογκ! Αυτό λοιπόν το άρθρο.. το αφιερώνω σ’ εσένα!

Η ζωή.. ο θάνατος κι αναμεσίς η Τέχνη. Αυτό έγραψε ο Νίκος Εγγονόπουλος.. ο διακεκριμένος ποιητής μας.. και έχει δίκιο. Ο φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ.. θεωρούσε πως η τέχνη σε κάθε της έκφανση.. είναι μια λύτρωση της ψυχής.. μια λύτρωση για τον πόνο και το άγχος της ίδιας της ύπαρξης. Η Τέχνη ανέκαθεν αποτελούσε την έκφραση του ψυχικού μας κόσμου! Χωρίς την τέχνη ο άνθρωπος θα υπέφερε.. θα μαράζωνε.. θα διαλυόταν ψυχικά.. θα δυστυχούσε.

Ο Σαλβαδόρ Νταλί ζωγράφιζε μυρμήγκια να τρέχουν επάνω σε ένα ρολόι.. προσπαθώντας με αυτό να παραλληλίσει το χρόνο ο οποίος κυλάει και κατατρώει τα πάντα. Η Τέχνη αυτό είναι.. απελευθέρωση.. έκφραση.. ζωή. Η τέχνη δεν περιορίζεται στον χρόνο.. είναι παντοτινή.. αθάνατη!

Η τέχνη είναι το φάρμακο για τη φθορά του σώματος.. για την αρρώστια του.. για τον μαρασμό. Αντιστέκεται στη φυσική εξέλιξη.. στην ανθρωπολογία.. στη συλλογιστική σκέψη! Διότι η Τέχνη δεν υπόκειται στους κανόνες της λογικής.. αλλά ωθεί τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά της λογικής.. του δίνει βήμα να εκφράσει αυτό που αισθάνεται ελεύθερα.. χωρίς περιορισμούς και χωρίς ταμπού!

Αισθάνεσαι λοιπόν τη λύπη.. τον φόβο.. την απώλεια.. Αποτύπωσε τα όπως μόνο εσύ ξέρεις.. στην τέχνη! Σε όποια τέχνη νιώθεις ότι θα σου κουλαντρίσει τα συναισθήματά σου! Χόρεψε.. γράψε.. ζωγράφισε.. φωτογράφισε.. Φτιάξε αναμνήσεις.. χτίσε τις βάσεις για την επόμενη διάσταση.. την άγνωστη στους ανθρώπους.. τη θεϊκή..

 

Φωτογραφίες: Unsplash (Adrian Swancar – Meritt Thomas)

You May Also Like