Μια σχέση περίεργη, μια σχέση ευαίσθητη που εμείς ως κορίτσια μάλλον δεν μπορούμε να αντιληφθούμε (τουλάχιστον μέχρι να γίνουμε μάνες και να κάνουμε γιο). Μαμά και γιος λοιπόν.
Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτήν την σχέση; Αρχικά, ας το κάνουμε πιο συγκεκριμένο: Ελληνίδα μαμά και γιος. Γιατί μπορεί να μην γνωρίζουμε πως είναι ακριβώς αυτή η σχέση στις άλλες χώρες (μπορούμε να μαντέψουμε) αλλά στην Ελλάδα την έχουμε φάει με το κουτάλι…είτε ως αδερφές είτε ως νύφες!
Η μαμά έχει αδυναμία στον γιο από την ημέρα που είναι έγκυος και μαθαίνει ότι περιμένει αγόρι. Και μόλις γεννηθεί…ξεκινάει το “γλέντι”!
Και να ο πρίγκιπας μου, ο άντρας μου, ο άγγελος μου, ο ήρωας μου και άλλα τέτοια ωραία. Και η κόρη; Ας αφήσουμε την κόρη στην άκρη σε αυτό το άρθρο.
Και όταν θα πάει σχολείο το παιδί, η μαμά θα τρέξει από πίσω του να δει αν του φέρονται καλά, αν τα αλλά παιδιά είναι καλά και ευγενικά μαζί. Μέχρι να βεβαιωθεί δεν θα φύγει απ΄το σχολείο. Αλλά και τώρα που μεγάλωσε δεν φεύγει από δίπλα του. Ανησυχεί γιατί οι άντρες λέει είναι πιο ευαίσθητοι, κλείνονται στον εαυτό τους. Ανησυχεί μην στεναχωρήσουν το παιδί της και μπαίνει πάντα μπροστά ασπίδα. Δεν θα κοιμηθεί αν δεν γυρίσει σπίτι κι αν δεν μένουν μαζί, δεν θα κοιμηθεί αν δεν την πάρει τηλέφωνο.
Από μικρό του έκανε όλα τα χατίρια και θα συνεχίσει να του τα κάνει όσο χρονών κι αν είναι. Α για τη μαμά ο γιος δεν μεγαλώνει ποτέ. Είναι πάντα το παιδί της, το καμάρι της. Και τι γίνεται όταν μπαίνει μια γυναίκα στη ζωή του; Σε αυτό το σημείο ξεκινάει το “πάρτι”.
Ποια είναι αυτή η κακή, κουτσή, στραβή και ανάποδη που τυφλώθηκες και ερωτεύτηκες; Δεν θα στο πει, θα στο φέρει πλαγίως γιατί δεν θέλει να σε πληγώσει. Ποια είναι, λοιπόν, αυτή; Ζητά από ονοματεπώνυμο, μέχρι και το ΑΦΜ. Αλλά και όλα τα καλά του κόσμου να έχει, στον γιο της θα πέφτει πάντα “λίγη”. «Δεν είναι για σένα αυτή παιδί μου» θα στο πει μια, δύο, τρεις φορές μέχρι που τελικά θα το συνηθίσει.
Κι αφού παντρευτείς, εκεί ξεκινά το μαρτύριο της. Έχεις φύγει απ’ την προστασία της και δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό…Νομίζεις. Πάντα θα σου φτιάχνει το παστίτσιο που είναι το αγαπημένο σου φαγητό (γιατί ΑΥΤΗ ούτε να μαγειρεύει δεν ξέρει), πάντα θα σε καλύψει αν πεις και ένα ψεματάκι. Θα είναι πάντα εκεί, γιατί θα είσαι πάντα το παιδί της. Είτε είσαι 5, είτε 15 είτε 45 χρονών.
Και οι άντρες; Οι άντρες όπως είχε πει και ο Emerson: «Men are what their mothers made them» και κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.
Όσο υπερβολικά κι αν τα παρουσιάζουμε η σχέση μάνας- γιου είναι ανεκτίμητη.