Όταν βγαίνεις ένα ραντεβού, το “έθιμο”, ένας άγραφος κανόνας λέει πως ο άντρας είναι αυτός που πρέπει να πλήρωσε. Πρέπει; Όχι, δεν υπάρχουν πρέπει.
Είναι αυτή η άβολη στιγμή που ενώ έχετε βγει ένα κρασί και έχουν κυλήσει όλα τόσο ομαλά, έρχεται εκείνη η στιγμούλα που πρέπει να πληρώσετε. Και ίσως είναι η πιο άβολη στιγμή σε ένα πρώτο ραντεβού.Ο άντρας νιώθει ότι πρέπει να πληρώσει, η γυναίκα ξέρει ότι θα πληρώσει ο άντρας αλλά δεν θέλει, κάνει μια κίνηση ευγενική αλλά τελικά πληρώνει ο άντρας.
Και τελικά ποιος “πρέπει” να πληρώσει στο πρώτο ραντεβού; Υπάρχει ένας πολύ άλλος τρόπος για να πάρεις απάντηση…
Αρκεί να σκεφτείς πως στο πρώτο ραντεβού πληρώνει ουσιαστικά αυτός που το πρότεινε. Αυτός σου πρότεινε να βγείτε επειδή το ήθελε, εσύ δέχτηκες επειδή το ήθελες και αυτός που σου πρότεινε να βγείτε πρέπει ουσιαστικά και να κάνει την κίνηση να πληρώσει.
Στα επόμενα ραντεβού φυσικά δεν έχει καμία υποχρέωση αλλά μπορείτε να το κάνετε και εναλλάξ.
Γενικά… το να είσαι γυναίκα είναι πιο ακριβό από το να είσαι άνδρας και ίσως με αυτό το σκεπτικό έχει επικρατήσει αυτός ο άγραφος “νόμος”.