Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Άντε και παντρευτήκατε…
Ξεκινήσατε ορίζοντας ημερομηνία, επιλέξατε κουμπάρους, ράψατε το νυφικό, διαλέξατε προσκλητήρια, μπομπονιέρες, στολισμούς, φωτογράφους, βιντεογράφους, εκκλησία, μαγαζί, μενού, ποτό υποδοχής, DJ ή ορχήστρα και άλλα πολλά.
Φάγατε τρία μερόνυχτα να λύσετε τον αλγόριθμο τοποθέτησης των καλεσμένων σε τραπέζια, λογομαχήσατε για τον πρώτο χορό, διαφωνήσατε για τη δίκαιη κατανομή κρητικών – νησιώτικων τραγουδιών και για το αν θα γίνει φωτογράφιση next day. Τρέξατε, κουραστήκατε, ψάξατε, ξοδέψατε, συγκρουστήκατε, αποφασίσατε, καταφέρατε να μην χωρίσετε κι έτσι έφτασε η μεγάλη μέρα και η ακόμα μεγαλύτερη βραδιά!
Και έφτασε και πέρασε και όλα πήγαν ή… δεν πήγαν όπως τα είχατε υπολογίσει. Έπειτα ήρθε η επόμενη μέρα, ο επόμενος μήνας, η επόμενη χρονιά, πενταετία, δεκαετία… Τα χρόνια περνούν και πίσω δε γυρνούν… Τι κάνετε για να θυμάστε την ημέρα του γάμου σας; Εννοώ, γιορτάζετε επέτειο;
Τα περισσότερα ζευγάρια που γνωρίζω δεν κάνουν κάτι ιδιαίτερο, ίσως και τίποτα. Σα να υπήρξε τόσο αγχωτική και κουραστική εκείνη η μέρα του γάμου, σα να έδωσαν το είναι τους για να είναι όλα τέλεια, που τελικά «άδειασαν» από όρεξη για μετέπειτα σχετικούς εορτασμούς και γλέντια.
Η επέτειος γάμου είναι μία ιδανική ευκαιρία ανασκόπησης της χρονιάς που πέρασε για το ζευγάρι ή την οικογένεια και μια αφορμή για να θυμηθείτε στιγμές από την ημέρα του γάμου σας, είτε είναι αστείες, είτε άχαρες, είτε συγκινητικές, στιγμές ντυμένες με οποιοδήποτε συναίσθημα, μικρές λεπτομέρειες, backstage, ατάκες.
Είναι ευκαιρία να θυμηθείτε τους ανθρώπους που παραβρέθηκαν δίπλα σας, να σχολιάσετε τι πιθανόν να κάνατε σήμερα διαφορετικά, να ανατρέξετε στο βιβλίο ευχών, στις φωτογραφίες και το βίντεο, να θυμηθείτε τα δώρα που σας έμειναν και που ακόμη χρησιμοποιείτε.
Ίσως κάποιοι φίλοι που με γνωρίζουν καλύτερα έχουν ήδη πιάσει το νόημα του σημερινού άρθρου… Ουσιαστικά σας περιγράφω τι περίπου κάνουμε εμείς (εγώ κυρίως) την ημέρα της επετείου μου…
Μια κολλητή μου φίλη μου είχε δωρίσει ένα άλμπουμ – σημειωματάριο με τίτλο «Το ημερολόγιο του γάμου μας», αρκετό καιρό πριν παντρευτώ. Εκείνη γνώριζε πολύ καλά την εμμονή μου με την οργάνωση και το συγκεκριμένο άλμπουμ εκτός από καταπληκτική εικονογράφηση και ευφάνταστες ιδέες, έγινε πράγματι το «ημερολόγιό» μου για την περίοδο των προετοιμασιών (οι οποίες στην περίπτωσή μου διήρκησαν περίπου 1 χρόνο!).
Μέσα εκεί βρίσκω πάσης φύσης λεπτομέρειες και σκέψεις, από υλικά και χρωματικούς συνδυασμούς, μέχρι πιθανούς προορισμούς για ταξίδι μέλιτος. Ένα απίστευτο brainstorming καταγεγραμμένο σ’ ένα όμορφο βιβλίων αναμνήσεων.
Εκεί μέσα όμως έχω κρατήσει και κάτι πολύτιμο. Κάτι που «γεννήθηκε» τη βραδιά του γάμου μου κι έχει σήμερα ανεκτίμητη αξία και ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου:
Η μικρή Ιωάννα με φαντάστηκε μόνη, ανέμελη, ελεύθερη και ωραία να κάνω βουτιές και μπάνια όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι μετά το γάμο μου!!! Αυτό θα πει «μπροστά από την εποχή της»!
Ένα βιβλιαράκι με ζωγραφιές κι ευχές από τα μικρά παιδιά που ήταν καλεσμένα εκείνη τη βραδιά με τους γονείς τους φυσικά. Είχαμε αναθέσει την απασχόλησή τους σε μία παιδαγωγό έτσι ώστε κι εκείνα να περάσουν όμορφα και οι γονείς να είναι πιο ανέμελοι.
Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Τα παιδιά έφαγαν και ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν. Η παιδαγωγός ήταν μια αληθινή νεράιδα που τα φρόντισε και τα ψυχαγώγησε τουλάχιστον μέχρι τις 3 το ξημέρωμα!
Στα μάτια του μικρού Κωνσταντίνου είμαι πιο ψηλή από τον γαμπρό! Κωνσταντίνε σε λατρεύω!
Καλά καταλάβατε φίλες και φίλοι… Σήμερα γιορτάζω 8 ευτυχισμένα χρόνια γάμου!