Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Θέλοντας να φτιάξει μια Χαλκίδα για τους ανθρώπους που μένουν σ’ αυτή.. και όχι για τους τουρίστες.. σκέφτηκε πως αν η πόλη είναι όμορφη για τους ντόπιους.. θα είναι και για τους επισκέπτες!
Έτσι λοιπόν.. άρχισε να ξετυλίγει τη φαντασία της.. και να αλλάζει τη μορφή της πόλης. Οι παρεμβάσεις της κοστίζουν.. αλλά για στάσου.. οι αλλαγές πάντα κοστίζουν! Τι θα έκανα εγώ – είπε – αν θα μπορούσα να αποφασίζω για την πόλη μου;
Καταρχάς θα έφερνα φοιτητές. Θα έβαζα τα μεγάλα μέσα.. βουλευτές.. πρεσβευτές.. και παππάδες.. και θα διαμόρφωνα την περιοχή παλιά αγορά – παλιό νοσοκομείο.. ως μια πανεπιστημιούπολη! Καταρχάς.. την αγορά που φτιάχνεται.. θα την έκανα πανεπιστημιακή σχολή καλών τεχνών! Είπαμε.. θα έβαζα τα μεγάλα μέσα.. αλλά θα προσέφερα και το χώρο. Και όχι μόνο το χώρο του πανεπιστημίου.. αλλά και χώρο για τις εστίες.. και για διοικητικές υπηρεσίες του πανεπιστημίου.. στο παλιό νοσοκομείο! Όλος ο δρόμος από το πανεπιστήμιο (δημοτική αγορά) έως τις εστίες (παλιό νοσοκομείο).. θα ήταν μια πανεπιστημιούπολη.. Θα άνοιγαν από καφέ.. βιβλιοπωλεία.. αλλά και μανάβικα.. μπακάλικα κτλ..
Ας αφήσουμε όμως τους φοιτητές.. Ας πιάσουμε τους τουρίστες της μιας ημέρας.. Πώς ο Αθηναίος θα έρθει για μπάνιο αυθημερόν στις Αλυκές; Πώς μπορεί να φύγει 2-3 το μεσημέρι από την Αθήνα και να είναι στις 5 το απόγευμα στις Αλυκές και κατά τις 8 να φύγει πάλι για την Αθήνα; Σκέφτηκα λοιπόν μια γραμμή τραμ από το σταθμό του ΟΣΕ μέχρι τις Αλυκές.. Φαντάστηκα έναν σταθμό στη διασταύρωση με Οντάθι.. έναν στη Δροσιά.. και έναν στις Αλυκές. Χρειάζεται ένα τρόπος.. μια ευκολία.. για τον νέο κόσμο.. να ταλαιπωρηθεί λιγότερο απ’ ότι θα πήγαινε σε παραλία της Αττικής.. Φυσικά μιλάμε για μεγάλο κόστος.. και αποκλειστικά για τους 3-4 μήνες το καλοκαίρι..
Μεγάλο έργο νούμερο 3. Ο πληθυσμός στην ηπειρωτική πλευρά της Χαλκίδας αυξάνεται ολοένα.. Η κίνηση στη μικρή γέφυρα.. χτυπάει κόκκινο ιδίως το καλοκαίρι. Χρειάζεται οπότε ένα έργο.. που να δίνει λύση στο πρόβλημα και να είναι και τουριστική ατραξιόν.. Άρα εκτιμώ πως μιας λονδρέζικη γέφυρα που να ενώνει την αρχή του κρηπιδώματος με τη βόρεια άκρη από τ’ αστέρια.. θα ήταν μια καλή επιλογή. Άσε που δεν θα είχαμε πρόβλημα με το άνοιξε-κλείσε της γέφυρας.. Εναλλακτικά.. και με υπόγεια σήραγγα.. θα μπορούσε να γίνει.. αλλά σκέφτομαι ότι στη γέφυρα θα γίνονταν όμορφες εκδηλώσεις (θαλασσινό καρναβάλι.. γιορτή των ερωτευμένων.. Πάσχα κτλ).
Μεγάλο έργο νούμερο 4. Προσπαθώντας να ξεχάσω ότι το Δάρινγκ δεν θα ξαναπεράσει στα χέρια των Χαλκιδέων.. άρα και η ανάπλαση της Βενιζέλου.. χωρίς μια επένδυση στο Δάρινγκ.. δεν μου κεντρίζει τόσο το ενδιαφέρον.. πιστεύω ότι ένα μεγαλοπρεπές τεράστιο ψηλό μοντέρνο κτίριο στην πλατεία αγοράς και με πρόσοψη στη Βενιζέλου.. θα άλλαζε την εικόνα. Ένα μεγάλο κτίριο που να έφερνε τις περισσότερες υπηρεσίες του δήμου εκεί.. και να περιείχε και πολλές θέσεις στάθμευσης. Σκεφτείτε έναν τύπου ουρανοξύστη με σύγχρονο στυλ.. όπου μέσα θα είχε και ένα μεγάλο δημοτικό πάρκινγκ..
Έργα οδοποιίας.. Εκτός από την ανάπλαση της Βενιζέλου.. που χωρίς Δάρινγκ.. δεν τρελαίνομαι κιόλας.. θα ήθελα να δω μια διαφορετική προσέγγιση στη Λεωφ. Κωνσταντίνου Καραμανλή.. αλλά και στα φανάρια στη Λιανή Άμμο. Μάλιστα.. εκεί θα προτιμούσα επέκταση του δρόμου προς τη θάλασσα και κυκλικό κόμβο.
Εκδηλώσεις. Θα ήθελα μεγαλύτερη αξιοποίηση του πάρκου ανάμεσα στ’ αστέρια και στο κάστρο.. αλλά και στο κάστρο. Ένα χριστουγεννιάτικο πάρκο που θα εκτείνονταν από το κάστρο.. το πάρκο πίσω από τ’ αστέρια.. τη γέφυρα που προανέφερα.. και την παραλία της Χαλκίδας.. Επίσης.. με την προϋπόθεση της ίδρυσης πανεπιστημίου καλών τεχνών.. θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν οι παραπάνω χώροι.. για πολιτιστικές επιδείξεις..
Κλείνω.. και θα ήθελα να εμφυσήσω στους εν δυνάμει κυβερνήτες αυτής της πόλης.. το όραμα για μεγάλα.. στρατηγικά έργα! Η Χαλκίδα θέλει δουλειά.. θέλει πολύ δρόμο.. για να καλύψουν και την ανυπαρξία προηγούμενων δημοτικών αρχών..