Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
8 Μαρτίου 1857. Εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη διεκδίκησαν για πρώτη φορά καλύτερες συνθήκες εργασίας!
Από τότε μέχρι και την πολύ πρόσφατη ιστορία μας οι γυναίκες πάλεψαν για τα δικαιώματα που δεν τις αναγνωρίζονταν.
Δικαίωμα να φορούν ότι τους αρέσει, δικαίωμα στην αυτοδιαχείριση, στο να κάνουν τις επιλογές τους μόνες τους, στο να λαμβάνουν καλύτερες θέσεις εργασίας, γιατί έχουν τις γνώσεις και την δυναμική!
Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Mπορεί το δικαίωμα ψήφου να μας δόθηκε μόλις το 1952, όμως έχουμε πίσω μας μια άλλη ιστορία.
Μια παρακαταθήκη χρόνων, όπου γυναίκες των προηγούμενων γενιών, εργάζονταν σαν άντρες στα χωράφια, γεννούσαν παιδιά με τη βοήθεια μια μαμής.
Γυναίκες που πήγαιναν στον μέτωπο να δώσουν φαγητό, γυναίκες αντάρτες. Γυναίκες που κρύβονταν για να σωθούν και γυναίκες που έκρυβαν τα παιδιά τους για να τα προστατεύσουν.
Γυναίκες που σήκωναν βία στο σώμα τους και δεν μίλαγαν πουθενά, γυναίκες που ξεκίνησαν να δουλεύουν.
