Γράφει η Κάτια Καραχάλιου.
Mπορεί το δικαίωμα ψήφου να μας δόθηκε μόλις το 1952, όμως έχουμε πίσω μας μια άλλη ιστορία.
Μια παρακαταθήκη χρόνων, όπου γυναίκες των προηγούμενων γενιών, εργάζονταν σαν άντρες στα χωράφια, γεννούσαν παιδιά με τη βοήθεια μια μαμής.
Γυναίκες που πήγαιναν στον μέτωπο να δώσουν φαγητό, γυναίκες αντάρτες. Γυναίκες που κρύβονταν για να σωθούν και γυναίκες που έκρυβαν τα παιδιά τους για να τα προστατεύσουν.
Γυναίκες που σήκωναν βία στο σώμα τους και δεν μίλαγαν πουθενά, γυναίκες που ξεκίνησαν να δουλεύουν.
Όλες εκείνες, σιωπηλά ή όχι, έδωσαν με τον τρόπο τους την θέση που σήμερα έχουμε.
Μίας γυναίκας χειραφετημένης, δυνατής, εργαζόμενη, μητέρα, νοικοκυρά, σύζυγος.
Όλοι οι ρόλοι σε έναν άνθρωπο που προσπαθεί να ανταπεξέλθει σε όλους καθημερινά.
Γιατί γυναίκα σημαίνει πολλές ιδιότητες. Πολλές περισσότερες από όσες αντέχουμε. Και προσπαθούμε με αγάπη για τους άλλους και για εμάς να το κάνουμε με επιτυχία.
Όλες οι αδυναμίες μας, έχουν γίνει μια τεράστια δύναμη που σηκώνει πάνω τον τίτλο μας. ΓΥΝΑΙΚΑ.
Χρόνια μας πολλά, με δύναμη, σθένος και αγάπη προς εμάς, αλλά και τους γύρω μας. Να έχουμε πάντα την δύναμη να σηκώνουμε τους τίτλους μας και το σθένος να μιλάμε για όσους προσπαθούν να μας μειώσουν, ή να εκμεταλλευτούν αδυναμίες.