Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Σήμερα κάνουμε ανασκόπηση, απογραφή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και απολογισμό… Τελευταία μέρα του “ηρωϊκού” έτους 2021 και αναπόφευκτα σκεφτόμαστε τι μας συνέβη, τι πήγε καλά και τι όχι, τι μαθήματα πήραμε, τι κρατάμε και τι αφήνουμε πίσω μας. Και όλα αυτά μέχρι να καταλήξουμε να δώσουμε στη χρονιά αυτή μια “ταμπέλα”, την ταμπέλα που για τον καθένα ξεχωριστά θα χαρακτηρίσει το 2021 σαν καλό ή κακό, σαν άξιο να το θυμόμαστε ή σαν κάτι που επιθυμούμε να φύγει μακριά και να μην ξαναγυρίσει.
Για μένα η χρονιά αυτή ήταν των άκρων και των υπερβολών. Μια χρονιά επεισοδιακή και δύσκολη. Είχε σίγουρα και πολλές καλές στιγμές και γεγονότα που με σημάδεψαν με την καλή έννοια, ωστόσο οι δυσκολίες, τα απρόβλεπτα και η ανισορροπία ήταν, νομίζω, τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά που γέρνουν αντίθετα τη ζυγαριά.
Μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι;
Το νησί μας δοκιμάστηκε το περασμένο Καλοκαίρι αφού υπέστη τεράστια οικολογική καταστροφή από τις πυρκαγιές. Η εμπιστοσύνη μας απέναντι στους κυβερνώντες και γενικότερα τους πολιτικούς έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα. Η πανδημία καλπάζει, μολύνει και σκοτώνει με ένα σύστημα υγείας στα όρια της κατάρρευσης. Η κοινωνία είναι διχασμένη, δεν ξέρει τι να πιστέψει, ποιον ν’ ακούσει και ακροβατεί ανάμεσα σε επιστημονικά δεδομένα και θεωρίες συνομωσίας. Και όλα αυτά μέσα σε ένα περίπλοκο οικονομικό περιβάλλον, με πληθωρισμό και συνεχείς ανατιμήσεις, όπου οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι.
Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι!
Ναι, είναι πολλά τα άσχημα, ωστόσο μεγαλώνουμε παιδιά και τους χρωστάμε χαρούμενα και ανέμελα, όσο γίνεται, παιδικά χρόνια, σαν αυτά που ζήσαμε κι εμείς.
Αχ αυτό το 2021…
Οι οθόνες…
Τι κι αν περάσαμε το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς αυτής πίσω από μια οθόνη; Είτε λόγω τηλεργασίας, είτε διότι αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα μέσα στο lockdown. Πάντα έχουμε την επιλογή να μην επιτρέψουμε στην οθόνη να μας καταπιεί. Πάντα μπορούμε να βρούμε τρόπους να απασχοληθούμε αλλιώς, να έρθουμε κοντά στη φύση, να πάμε έναν περίπατο, να δοκιμάσουμε ένα νέο άθλημα, να διαβάσουμε ένα ωραίο βιβλίο.
Η κοινωνική αποστασιοποίηση…
Μας επιβλήθηκε; Αντιστεκόμαστε! Η βόλτα με ένα φίλο, καφεδάκι στο χέρι και πολλή συζήτηση, πλέον έχει αποκτήσει άλλη αξία. Και αυτές οι βόλτες μέσα στην πόλη μας, στο κάστρο, στην παραλία, στο Φάρο και κάτω από την υψηλή γέφυρα, είναι από τις πιο όμορφες αναμνήσεις που έχω συλλέξει για το 2021!
Ο covid…
Η πρόοδος της ιατρικής και φαρμακευτικής επιστήμης μέσα στο 2021 υπήρξε εντυπωσιακή. Και το γεγονός αυτό μόνο ελπίδες μπορεί να μας γεμίσει.
Η νέα κανονικότητα…
Πώς θα είναι οι ζωές μας στο εξής; Πόσο έχουν επηρεαστεί; Αυτή η νέα κανονικότητα διαμορφώνεται σιγά σιγά και μας αλλάζει, μας εξελίσσει, μας βάζει σε μια διαδικασία να επαναπροσδιορίσουμε την καθημερινότητά μας.
Τι κρατάω από το 2021…
Τους νέους φίλους που απέκτησα, τους λατρεμένους μας γείτονες που μας βοηθούν στη δύσκολη καθημερινότητά μας, το blogging και το ημερολόγιο, τις καινούριες συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής που δοκίμασα, τη yoga, τους ορεινούς προορισμούς με κρύο και χιόνι, τη δουλειά μου που αγαπώ παρά τις δυσκολίες, τους περίπατους στην πόλη, τις νέες δεξιότητες έγκαιρης αντίδρασης και γρήγορης προσαρμογής που έχω αναπτύξει, την ανάγκη δηλαδή να έχω πάντα ένα Plan B!!! 
Σας εύχομαι να έχετε μια χαρούμενη Χρυσή Πρωτοχρονιά και με τη νίκη στη μάχη της Βασιλόπιτας!