Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Ψάχνεις να δεις σε τι φάση είσαι; Είναι θλίψη, ή μήπως κατάθλιψη; Ποια τα σημάδια;
Αν εσύ ή κάποιος δικός σου άνθρωπος εμφανίζει σημάδια που σε ανησυχούν, τότε πρέπει να τα κοιτάξεις σε βάθος.
Όλοι οι άνθρωποι περνάμε από δυσκολίες, από φάσεις που θα λυπηθούμε, θα κλάψουμε, θα κοιτάξουμε το ταβάνι.
Η ζωή μας φέρνει και χαρές αλλά και λύπες. Το θέμα είναι η οπτική που θα τις δεις.
Αν είναι μια θλίψη, τότε όλα είναι καλά, θα το περάσεις και θα ανασυγκροτηθείς για να δεις τι θα κάνεις.
Όμως αν αυτή η θλίψη προχωρήσει, κλειστείς στον εαυτό σου, πάψεις να έχεις τα ενδιαφέροντά σου και τις ασχολίες σου, τότε σταδιακά γίνεται κατάθλιψη.
Και αν οι γύρω σου δεν αναγνωρίσουν τα σημάδια, τότε μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πραγματικά κακό.
Αυτό λοιπόν που οφείλεις στον εαυτό σου είναι να σε διαβάζεις. Να βλέπεις τα καλά σου, τις άσχημες πλευρές σου, να προχωράς με θάρρος και δύναμη και να μην το βάζεις ποτέ κάτω.
Η ζωή μας θέλει θάρρος και θράσος. Αν το δεις σε κάποιον δικό σου άνθρωπο, τότε απλά άπλωσε το χέρι σου. Συμβούλευσέ τον, αγάπησέ τον, δείξτου κατανόηση και προσπάθησε να τον κάνεις να δει φως.
Οι άνθρωποι δεν είμαστε μηχανές. Κάνουμε σωστά και λάθος. Τα λάθη μας όμως ποτέ δεν πρέπει να γίνονται εμπόδιο στην πορεία μας.
Πρέπει να γίνονται μαθήματα, μαθήματα όμως που δεν μας ρίχνουν, αλλά μας δυναμώνουν.