Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Δεν ξέρω αν έχετε δει και εσείς τις τελευταίες ημέρες το σχόλιο για τις δηλώσεις του Ανδρέα Μικρούτσικο σχετικά με την σχέση του με την γνωστή δημοσιογράφο Όλγα Τρέμη.
Μια σχέση που προφανώς και η Όλγα Τρέμη δεν θα ήθελε να εμφανίσει μέσα στα χρόνια, ειδάλλως μάλλον θα το γνωρίζαμε.
Έπειτα τις απαντήσεις του Ανδρέα Μικρούτσικου, πως δεν γνώριζει ότι ο δημοσιογράφος τον καταγράφει έχω πολλά ερωτηματικά που με κάνουν να ξίνω το κεφάλι μου.
Το βασικότερο όλων είναι, γιατί οι άνθρωποι «μοστράρουν» σχέσεις με ανθρώπους, που ενδεχομένως μέσα από αυτές νιώθουν πως γίνονται ανώτεροι;
Γιατί δεν σέβονται τις στιγμές και τις ώρες ακόμα που είχαν με εκείνους, μη κερδίζοντας κάτι από τις τυχόν αποκαλύψεις; Διότι, αυτό δεν συμβαίνει σε επώνυμους, συμβαίνει και σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας.
Επίσης σημαντικό είναι το ερώτημά μου σχετικά με το αν κάποιος γνωρίζει ότι ένας δημοσιογράφος τον καταγράφει. Προφανώς και τον καταγράφει, αυτή είναι η δουλειά του 24/7. Πως γίνεται ένας άνθρωπος του χώρου να μην το γνωρίζει άλλωστε αυτό;
Και αναρρωτιέμαι σε ποιο πλαίσιο μπορεί να συγκαταλέγεται όλο αυτό που είδαμε τις τελευταίες ημέρες. Είναι άραγε της εποχής μας, να κρεμόμαστε σε μανταλάκια και να είμαστε υποχρεωμένοι να μιλάμε για τα προσωπικά μας;
Είναι άραγε το κουτσομπολιό το Νο1 στοιχείο της εποχής μας; Και αν ναι τι πρέπει να κάνουμε για να το σταματήσουμε άραγε;