Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Αγαπητοί φίλοι, μέχρι σήμερα δεν σας έχω παρουσιάσει την αγαπημένη μου παραλία!
Φυσικά βρίσκεται στην Εύβοια και είναι το νούμερο ένα στην καρδιά μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια!
Είναι η Δάφνη Νεροτριβιάς που βρίσκεται στο Δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων στην κεντρική Εύβοια. Πρόκειται για έναν επίγειο παράδεισο, μια μαγική παραλία με κρυστάλλινα καθαρά νερά, περιτριγυρισμένη από ένα καταπράσινο φυσικό τοπίο.
Δεν είναι μια “κρυφή παραλία” πλέον καθώς τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αρκετά δημοφιλής με αποτέλεσμα τις Κυριακές του καλοκαιριού να γεμίζει ασφυκτικά με κόσμο. Όμως για εμάς τους Ευβοιώτες, που έχουμε την τύχη ν’ απέχει μόλις 32 χιλιόμετρα από τη Χαλκίδα μας, είναι ένας προορισμός προσβάσιμος κι ένα απόγευμα καθημερινής με σκοπό ν’ απολαύσουμε το μπάνιο μας και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα!
Οι περισσότεροι επισκέπτες που έρχονται για πρώτη φορά στη Δάφνη, την μπερδεύουν με τη παραλία που βρίσκεται κατά μήκος του δρόμου. Ναι, είναι και αυτή μέρος του οικισμού της Δάφνης όπως και αρκετές άλλες κρυμμένες και προσβάσιμες μέσω χωματόδρομου ή με τα πόδια.
Η παραλία όμως στην οποία αναφέρομαι σήμερα είναι εκείνη που βρίσκεται κάτω από την ομώνυμη ταβέρνα και κατεβαίνεις είτε μέσα από το χώρο της ταβέρνας είτε από ένα μονοπάτι λίγο πιο κάτω.
Η πρώτη εικόνα που αντικρύζει κάποιος είναι ένας κόλπος μέσα σε καταπράσινο τοπίο, με πεύκα που σχεδόν αγγίζουν το νερό, φυτά και λουλούδια, βότσαλα γκρίζα και λευκά. Περπατώντας στην ακτή παρατηρείς τρεχούμενα νερά που ξεκινώντας από το όρος Καντήλι καταλήγουν στη θάλασσα, ανακατεύοντας το γλυκό με το αρμυρό, δημιουργώντας παγωμένα υπόγεια ρεύματα.
Λατρεύω αυτή την παραλία γιατί είναι ένα ησυχαστήριο, ένα μέρος όπου ακούς τα τζιτζίκια να διαμαρτύρονται για τη ζέστη, μυρίζεις τη φύση, απολαμβάνεις κολύμπι σε καθαρά παγωμένα νερά κι έχεις τη δυνατότητα να εξερευνήσεις έναν πλούσιο βυθό.
Σας προτείνω να έχετε παπούτσια θάλασσας μαζί σας γιατί οι φίλοι μας οι αχινοί δεν αστειεύονται! Επίσης, η συγκεκριμένη παραλία δεν είναι οργανωμένη (ευτυχώς γιατί είναι και μικρή), ωστόσο υπάρχει κοινόχρηστο ντουζ, καφέ και ταβέρνα ακριβώς από πάνω.
Βρίσκεται από την πλευρά του Ευβοϊκού και είναι συγκλονιστική!
Οι πιο παρατηρητικοί ίσως δείτε ότι τα πεύκα στη βουνοπλαγιά που αγκαλιάζει την παραλία είναι κάπως “νεαρά”. Και αυτό διότι το Καντήλι είναι ένα πληγωμένο βουνό. Εκτός από τα παλιά ορυχεία λευκόλιθου που έχουν αλλοιώσει το φυσικό τοπίο, έχει υποστεί και οικολογικές καταστροφές λόγω πυρκαγιών του παρελθόντος.
Παρά τα “μαύρα” σημάδια όμως που έχει αφήσει ο άνθρωπος στο πέρασμά του, το βουνό καταφέρνει και ξαναγεννιέται, κρύβει τις πληγές του και απλώνει ξανά την ομορφιά του!
Η σκάλα προς τον παράδεισο…
Όλες οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο