Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Συγκλονίζουν οι εικόνες από την Συρία και την Τουρκία.. έπειτα από τους ισχυρούς σεισμούς 7,8 και 7,5 ρίχτερ που έπληξαν τις περιοχές τις προηγούμενες ώρες. Ο απολογισμός είναι αποκαρδιωτικός. Και στις 2 χώρες.. οι νεκροί ξεπερνούν τους 2 χιλιάδες. Οι τραυματίες είναι πάνω από 6 χιλιάδες ενώ ακόμα αναζητούνται χιλιάδες άνθρωποι.. Έχουν καταρρεύσει πάνω από 2 χιλιάδες ενεργά/λειτουργικά κτίρια. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος.. ότι είναι η χειρότερη τραγωδία του τελευταίου αιώνα.. Προστίθεται στα γεγονότα αυτά που επιβεβαιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο.. το πόσο μικροί είμαστε τελικά οι άνθρωποι και όσα υποτίθεται πως μας χωρίζουν.. μπροστά στη φύση και στη μανία της..
Στην φωτογραφία ένα από τα τραυματισμένα παιδιά στην Συρία. Αυτό το παιδάκι έζησε τον πόλεμο.. τη φτώχεια.. ίσως την απώλεια.. και τώρα ζει και αυτό. Η χώρα μας έστειλε επίσημα βοήθεια. Όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι άνθρωποι.. έχουμε συγκλονιστεί και προσευχόμαστε για τους ανθρώπους εκεί. Βέβαια – δυστυχώς – έχω διαβάσει στο διαδίκτυο και μηνύματα μίσους. Επειδή έγινε στην Τουρκία. Και επειδή οι Τούρκοι είναι εχθροί μας. Μπροστά λοιπόν στις τραγικές αυτές στιγμές που ζουν άνθρωποι ήδη καταχτυπημένοι από την φτώχεια και τον πόλεμο.. υπάρχουν κάποιοι που χαίρονται. Απαξιώ να ασχοληθώ με τέτοιες πεποιθήσεις.. Η πλάνη αυτών των ανθρώπων είναι εμφανής.. Νομίζουν ότι όλα είναι υπό το πρίσμα του πατριωτισμού του δικού τους.. της απαίδευτου.. του εύκολου.
Μακάρι να περάσει και αυτό και οι άνθρωποι να ξαναβρούν το χαμόγελό τους.. Φτιάχνουμε ψηλά σπίτια και πέφτουν να μας πλακώσουν.. Ίσως γιατί ξεθαρρεύουμε και νομίζουμε ότι εμείς οι άνθρωποι κανονίζουμε τα πάντα στη γη.. Δεν υπολογίζουμε στον Θεό.. στον όποιον Θεό..