Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης για την καταστροφή του Τσέρνομπιλ!

Γράφει η Πέννυ Αδάμου.

Το τεράστιο Πυρηνικό Δυστύχημα που έγινε στο Τσέρνομπιλ έχει αφήσει χαλακιές ακόμα στην ιστορία.

Μια ολόκληρη περιοχή καταστράφηκε, άνθρωποι χάθηκαν και μια τεράστια καταστροφή προκλήθηκε.

Η 26η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για την Καταστροφή στο Τσερνόμπιλ, με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, που ελήφθη στις 8 Δεκεμβρίου 2016.

Όσοι είναι μεγαλύτεροι το θυμούνται, όσοι είναι μικρότεροι, σίγουρα το άκουγαν από τους γονείς τους.

περισσότερα >

Προσευχόμαστε για τη Συρία και την Τουρκία.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Συγκλονίζουν οι εικόνες από την Συρία και την Τουρκία.. έπειτα από τους ισχυρούς σεισμούς 7,8 και 7,5 ρίχτερ που έπληξαν τις περιοχές τις προηγούμενες ώρες. Ο απολογισμός είναι αποκαρδιωτικός. Και στις 2 χώρες.. οι νεκροί ξεπερνούν τους 2 χιλιάδες. Οι τραυματίες είναι πάνω από 6 χιλιάδες ενώ ακόμα αναζητούνται χιλιάδες άνθρωποι.. Έχουν καταρρεύσει πάνω από 2 χιλιάδες ενεργά/λειτουργικά κτίρια. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος.. ότι είναι η χειρότερη τραγωδία του τελευταίου αιώνα.. Προστίθεται στα γεγονότα αυτά που επιβεβαιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο.. το πόσο μικροί είμαστε τελικά οι άνθρωποι και όσα υποτίθεται πως μας χωρίζουν.. μπροστά στη φύση και στη μανία της..

περισσότερα >

Ποιο είναι το πρόβλημά μας με τις ανεμογεννήτριες;

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Πρώτα βλέπουμε τα δάση μας να καίγονται.. Έτσι ξαφνικά.. βλέπουμε ανθρώπους να χάνουν το βιος τους.. να ζουν στην απόγνωση έχοντας ως μόνη ελπίδα.. τις φρούδες υποσχέσεις του κράτους για αποκατάστασή τους. Οι πυρκαγιές δεν μπαίνουν για να «φυτρώσουν» μετά ανεμογεννήτριες. Αν το ισχυριστώ αυτό.. σε δημόσιο δε λόγο.. θα με μπουζουριάσουν.

Αφού σβήσουν οι πυρκαγιές.. σε κάποιες περιπτώσεις.. σε κάποιους τόπους.. όπως λόγου χάρη.. στη νότια Εύβοια.. δημιουργούνται τεράστια αιολικά πάρκα. Κάθε κορφή και ανεμογεννήτρια.. Θαρρείς πως είναι παιδιά πάνω και παίζουν με λευκούς ανεμόμυλους.. Εκεί που έβλεπες τα καταπράσινα οροπέδια.. πλέον.. αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη παρέμβαση.. παρουσία.. σε κάθε πρώην παρθένο σημείο του τόπου σου.. περισσότερα >

Η Σμύρνη χάθηκε.. το ΝΑΤΟ χαίρεται.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Η «Γκιαούρ Ιζμίρ».. η άπιστη Σμύρνη όπως την αποκαλούσαν οι Τούρκοι.. καταστράφηκε 100 χρόνια πριν. Οι Τούρκοι γιορτάζουν σήμερα εκείνη τη νίκη τους.. που ολοκληρώθηκε με τα γεγονότα της Σμύρνης..  Μαζί τους γιορτάζει και το ΝΑΤΟ.. Τραγικό; Ίσως και αποκαλυπτικό του πόσο σεβασμό τρέφουν οι ξένοι για την ιστορία και τους συμβολισμούς της.. Ιστορία.. πόσο πονάει εκείνη η ιστορία!

Πριν 100 χρόνια οι Τούρκοι νικώντας τον ελληνικό στρατό.. έφτασαν έξω από τη Σμύρνη. Μέχρι τότε.. στην πόλη ζούσαν 270.000 άνθρωποι εκ των οποίων οι 140.000 ήταν Έλληνες.. 80.000 μουσουλμάνοι Τούρκοι.. 20.000 Εβραίοι και 12.000 Αρμένιοι. Η Σμύρνη ήταν το κέντρο όλων.. ένας εμπορικός κόμβος μεταξύ Ανατολής και Δύσης.. αλλά και η κοιτίδα πολλών αρχαίων λαών και πολιτισμών.

Η ελληνική γλώσσα είχε γίνει η γλώσσα των εμπόρων και της καλής κοινωνίας. Η μουσική και τα τραγούδια ήταν πολύ έντονα στοιχεία σε καφενέδες.. μπακαλοταβέρνες.. σε γάμους και βαφτίσεις.. με τους οργανοπαίχτες να αποκαλούνται παιχνιδιάτορες και τα μουσικά όργανα τους παιχνίδια. περισσότερα >

Στα “χρονικά της Πεντέλης” το αύριο είναι ίδιο με το χθες

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Την ώρα που γράφω αυτό το κείμενο, μαίνεται πυρκαγιά στην Πεντέλη. Κι ενώ η χώρα ζει ξανά στιγμές απόλυτου χάους, όπου ένας σταθερά ανύπαρκτος κρατικός μηχανισμός εγγυάται για την ετοιμότητά του, σκέφτομαι πόσες φορές στη μέχρι τώρα ζωή μου έχω ακούσει να καίγεται η Πεντέλη.. Και κάνω το τεστ.. Στις βάσεις δεδομένων του μικρού μου εγκεφάλου, το Πεντελικόν όρος έχει καταγραφεί να καταστρέφεται δεκάδες φορές.

Αναζήτησα άρθρα από το μακρινό και το κοντινό παρελθόν και με βαθειά λύπη διαπίστωσα ότι τα ίδια κείμενα, με πολύ μικρές παραλλαγές θ’ αποτελούν και το εγγύς μέλλον. Τίποτα δεν άλλαξε, ίσα ίσα θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς με απόλυτη βεβαιότητα, ότι ήταν στατιστικά αναμενόμενο να ξανακαεί η ήδη καμμένη Πεντέλη. Δεν χρειάζεται να μπορείς να προβλέπεις το μέλλον, αρκεί να ψάξεις το παρελθόν, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Πεντέλη: πυρκαγιά 2007, πηγή Wikimedia Commons

Διαβάζοντας “Τα χρονικά της Πεντέλης” σε ένα link που βρήκα τυχαία και με συνεπήρε, μοιράζομαι αποσπάσματα από ένα άρθρο που βρήκα στο αρχείο της εφημερίδας “Το Βήμα”, της Δήμητρας Κρουστάλλη, δημοσιευμένο στις 13 Αυγούστου 2000 (δηλαδή, 22 χρόνια πριν): περισσότερα >

Να έχετε ένα ξέγνοιαστο Σαββατοκύριακο!

Γράφει η Ελένη Φούρλη.

Περνούν οι εβδομάδες και να.. που φτάσαμε στο μέσο του καλοκαιριού! Πάει το μισό καλοκαίρι.. αυτό το καλοκαίρι που όλο το προηγούμενο διάστημα.. αδημονούσαμε για το πότε θα έρθει! Το καλοκαίρι είναι αναμφίβολα μια ψυχολογική ανάσα για όλους μας! Γι αυτό και με τίποτα δεν θέλουμε να περάσει γρήγορα..

Η εβδομάδα που πέρασε είχε πολλές ειδήσεις.. δυσάρεστες κυρίως θα έλεγα.. συνηθισμένα πράγματα δηλαδή! Για εμένα.. εκτός από τις φωτιές που δυστυχώς πρωταγωνιστούν και φέτος.. μια σημαντική είδηση που πέρασε στα ψιλά γράμματα των δελτίων.. είναι η απόφαση για διπλασιασμό της παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη.. Εκεί που πάμε να σώσουμε το περιβάλλον.. έρχεται η οικονομία και αλλάζει τις προτεραιότητες!

Μας φόρτωσαν τα τελευταία χρόνια τόσες ανεμογεννήτριες.. σκεφτήκαμε τότε ότι θα πληρώνουμε λιγότερο ρεύμα! Τελικά πληρώνουμε ακριβότερο ρεύμα.. οι ανεμογεννήτριες παραμένουν.. και ο λιγνίτης που καταστρέφει το περιβάλλον επανέρχεται.. Δεν υπάρχει σωτηρία για το περιβάλλον.. δεν υπάρχει ελπίδα για τον άνθρωπο!

Όλα αυτά εμένα με στεναχωρούν. Από την άλλη.. πώς να μη μου γελά η ζωή.. όταν έχω όλες εσάς τις φίλες..να μου στέλνετε θετική ενέργεια και αύρα με τα όμορφά σας λόγια! Σας αγαπώ πολύ και χαίρομαι που μέσα από το showroom τα λέμε πιο συχνά! Το ίδιο μου λέτε κι εσείς.. ότι ψωνίζετε και φτιάχνει και η διάθεσή σας όταν με βρίσκετε στα καλά μου!

Φωτογραφίες: Alex Belogub, Jason Blackeye (Unsplash)

Πώς μιλάμε στα παιδιά για την καταστροφή;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Μαύρες μέρες για τη χώρα μας. Τραγικές καταστάσεις εκτυλίσσονται γύρω μας. Το νησί μας, η Εύβοια, ακόμη ένα καλοκαίρι βιώνει την πύρινη κόλαση. Όσο οι πληγέντες προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της καταστροφής και να ορθοποδήσουν ξανά, όλοι μας οφείλουμε να βοηθήσουμε, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας.

Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη της πληροφορίας και τις αποκαρδιωτικές εικόνες που προβάλλονται, καλό θα ήταν να προσέξουμε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε στα μικρά παιδιά γεγονότα, όπως αυτό μιας εκτεταμένης καταστροφικής πυρκαγιάς.

Ένα παιδί, είτε βίωσε προσωπικά την καταστροφή, είτε είδε εικόνες στην τηλεόραση, είτε άκουσε να συζητείται από τους ενήλικες, μπορεί να μπερδευτεί και να αντιδράσει. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να είναι ενημερωμένοι και έτοιμοι να βοηθήσουν τα παιδιά που νιώθουν φόβο, ανασφάλεια και άγχος, ως συνέπεια ενός καταστροφικού γεγονότος.

Αναγνωρίζοντας τις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών

Οι αντιδράσεις των παιδιών επηρεάζονται από τη συμπεριφορά, τις σκέψεις και τα συναισθήματα των ενηλίκων. Οι ενήλικες πρέπει να ενθαρρύνουμε τα παιδιά και τους εφήβους να εκφραστούν, να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για το περιστατικό. περισσότερα >