Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Αγαπητές φίλες να ΄μαι πάλι! Μου περνάτε το μήνυμα ότι σας αρέσει που προβληματιζόμαστε για τις εκλογές.. και αυτό θα κάνουμε μέχρι την 21η Μαΐου! Στο προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκα στο ρουσφέτι! Τώρα θα ασχοληθώ με την επιλογή «κόμμα ή πρόσωπο».. και σχετικά με το πρόσωπο να ρωτήσω.. φτασμένο πολιτικό ή ανερχόμενο;
Κάνουμε έτσι μια σύνδεση με το ρουσφέτι.. καθώς οι φτασμένοι πολιτικοί λαμβάνουν χιλιάδες ψήφους.. πολλές από αυτές λόγω ρουσφετιών που έχουν κάνει! Όχι όλοι; Πιθανόν.. αν και προσωπικά δεν το πιστεύω! Επιπλέον.. το ρουσφέτι αφορά όσους επιλέγουν καταρχάς πρόσωπο και κατόπιν κόμμα!
Δεν πρέπει ωστόσο να αγνοήσουμε ότι.. οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν πρώτα κόμμα και μετά πρόσωπο! Υπό αυτό το πρίσμα.. θα έλεγα ότι επιλέγουν πρωτίστως πρωθυπουργό. Σχετικά με αυτήν την επιλογή.. τα δυο πρώτα άρθρα εξήγαγαν το συμπέρασμα ότι καλούμαστε να επιλέξουμε εκείνον που εμπιστευόμαστε περισσότερο ώστε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και προοπτικές μας!
Με δεδομένο ότι έχουμε καταλήξει στην επιλογή του κόμματος.. πάμε να σημειώσουμε τους σταυρούς. Ποιον να ψηφίσω.. σίγουρα θα αναρωτιέσαι! «Έλα μωρέ.. όλοι ίδιοι είναι».. θα φωνάξει μέσα σου το «αδιάφορο εγώ σου»! Κανονικά.. σου γνέφω.. θα πρέπει να το ψάξουμε! Δεν είναι όλοι ίδιοι.. αυτό είναι το μόνο σίγουρο!
Θα μπορούσε κάποια φίλη να αντιπαρατηρήσει ότι θα πρέπει να στηρίξουμε τις γυναικείες υποψηφιότητες.. έτσι απλά.. για λόγους ισότητας! Μα για ποια ισότητα να μιλήσουμε όταν οι ίδιες θα σκεφτούμε έτσι; Και βασικά.. μιας και ο σκοπός των εν λόγω άρθρων είναι η συζητήσεις με τα παιδιά μας.. θα πρέπει να επιχειρηματολογήσουμε σχετικά με την επιλογή μας! Δεν είναι επιχείρημα ότι ψηφίζω την τάδε επειδή είναι γυναίκα.. Αυτό αν μη τι άλλο.. είναι εμπαιγμός απέναντι στη συζήτησή μας!
Στο μεταξύ.. σήμερα δεν έχουμε καμιά δικαιολογία για το αν γνωρίζουμε το προφίλ των υποψηφίων. Η τεχνολογία.. τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.. και η εντοπιότητα.. είναι ότι χρειαζόμαστε για να δούμε.. να διαβάσουμε και να ακούσουμε τους υποψηφίους! Αυτή είναι και η συμβουλή μου προς τα παιδιά.. τους νέους ψηφοφόρους!
Πρώτα κόμμα.. δηλαδή πρωθυπουργό.. και κατόπιν ανθρώπους που μπορούν να «τιμήσουν» την ψήφο σου! Οι πονηρές σκέψεις τύπου «ο φτασμένος πολιτικός έχει πιο εύκολη πρόσβαση στην αυλή του Μαξίμου και μπορεί να διεκδικήσει καλύτερα για τον τόπο του» είναι σχετικά σωστή αλλά όχι απόλυτα! Αυτό γιατί ο φτασμένος πολιτικός είναι πολιτικός καριέρας και κάθε προσέγγιση υποκρύπτει και προσωπική σκοπιμότητα! Ιδίως όταν ο φτασμένος πολιτικός έχει παρελθόν με φτωχό έργο για τον τόπο.. τι να τον κάνεις;
