Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Οι γυναίκες βιώνουμε περισσότερα ταμπού ίσως από τους άνδρες. Το έχετε σκεφτεί;
Κάνεις καριέρα, σε ρωτούν πότε θα κάνεις οικογένεια. Κάνεις οικογένεια, σε ρωτούν πως πας με τη δουλειά. Μεγαλώνεις, σε ρωτούν πως νιώθεις. Περνάς εμμηνόπαυση, άρα μεγαλώνεις.
Ένας άνδρας δύσκολα θα μπει σε αυτό το “τρυπάκι” να σκεφτεί αν μεγάλωσε, δεν θα τον ρωτήσει κανείς αν θα παντρευτεί, αν θα κάνει παιδιά, αν πάχυνε, αν μεγάλωσε.
Όμως μήπως φταίμε εμείς οι ίδιες; Μήπως οι γυναίκες το ρωτάμε και το ξεκινάμε όλο αυτό;
Μήπως πρέπει να απελευθερωθούμε όλες λίγο;
Οι γυναίκες είναι ελεύθερες να κάνουν ό,τι ακριβώς θέλουν, όποτε το θέλουν και να ζουν την ζωή τους με απόλυτη χαλαρότητα και δυνατότητα επιλογής.
Πολλά λάθη μπορούν να γίνουν όταν μια γυναίκα πιέζεται από τον κύκλο της, ώστε να αλλάξει δουλειά, να συζήσει, να παντρευτεί. Μπορεί να μην γίνεται συνειδητά, όμως γίνεται.
Πρέπει εμείς οι ίδιες να αλληλοκαταλαβαινόμαστε, να σπάσουμε τα ταμπού και να ελευθερωθούμε.
Μόνο έτσι θα σταματήσει να ακούγεται και το γνωστό κλισέ, “η γυναίκα μεγαλώνει, ο άνδρας ωριμάζει”.
Και η γυναίκα ωριμάζει, μπορεί να είναι όμορφη σε κάθε ηλικία, να αγαπάει τον εαυτό της, να αποδέχεται τις επιλογές της και τα λάθη της.
Η ηλικία είναι ίδια, ανεξαρτήτως φύλου. Πρέπει να το δούμε όλες και να αλλάξουμε τρόπο σκέψης!
Αγαπάμε το φύλο μας, αγαπάμε τις επιλογές μας.