Δύο χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών: Η μνήμη να οδηγήσει σε πράξεις

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Δύο χρόνια έχουν περάσει από την σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη, ένα γεγονός που σημάδεψε βαθιά την ελληνική κοινωνία. 57 άνθρωποι έχασαν άδικα τη ζωή τους, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά – φοιτητές, ενώ ένας ακόμη νεαρός, ο Γεράσιμος, ο μοναδικός επιζών του πρώτου βαγονιού, βρίσκεται από τότε σε βαθύ κώμα.

Ήταν μια νύχτα που η χώρα πάγωσε μπροστά στην ανείπωτη απώλεια, μια στιγμή που οι ζωές πολλών ανθρώπων άλλαξαν για πάντα. Είναι ακόμη πιο βασανιστικό και τραγικό το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι οδηγήθηκαν σε φρικτό θάνατο λόγω απανωτών ανθρώπινων λαθών, παραλείψεων και μακροχρόνιας ολιγωρίας, νοοτροπίας βολέματος και ρουσφετιού, που χαρακτηρίζει την ελληνική κοινωνία, σφαλμάτων δηλαδή που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.

περισσότερα >

«Πάρε με όταν φτάσεις». Ζητείται δικαιοσύνη 1 χρόνο μετά το δυστύχημα στα Τέμπη.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Δεν ήθελα να το γράψω αυτό το άρθρο. Ντρέπομαι που είμαι Ελληνίδα όταν σκέφτομαι ότι η χώρα μας δεν σέβεται τη μνήμη των θυμάτων και δεν προστατεύει τις οικογένειες τους. Στα Τέμπη.. το μοιραίο τρένο.. στο ταξίδι του θανάτου για 57 ανθρώπους.. νέοι άνθρωποι.. φοιτητές στην πλειοψηφία τους.. έφερε στο προσκήνιο μια Ελλάδα που μαρτυρά την κατάντια της.. την παρακμή της σε όλο της το μεγαλείο.. και βέβαια.. τη διαπλοκή.. τη διαφθορά.. τη βρώμα των συμφερόντων. Τα συμφέροντα αυτά βρωμούν αίμα.. μυρίζουν τα καμένα σώματα των θυμάτων των Τεμπών. Αυτήν είναι η αλήθεια.

Κλείνουμε1 χρόνο φίλες από το δυστύχημα.. από το έγκλημα των Τεμπών. Κίνημα από τον κόσμο έφερε ψήφισμα με 700 χιλιάδες υπογραφές.. στο οποίο οι άνθρωποι στέκονται στο πλευρό των θυμάτων και ζητούν την έναρξη των διαδικασιών για αναθεώρηση του Συντάγματος και κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Γιατί οι άνθρωποι δεν δέχονται το ανθρώπινο λάθος και ζητούν την ποινική δίωξη των πολιτικών; Η απάντηση είναι απλή. Γιατί το μεταφορικό μέσο που κινούνται κυρίως νέοι άνθρωποι.. φοιτητές.. στρατιώτες.. αλλά και άνθρωποι της κοινωνίας που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν τα ακριβά καύσιμα και τα ακριβά διόδια.. θα πρέπει να είναι από το κράτος εξασφαλισμένο ότι θα λειτουργεί άριστα και υπό τις πλέον αυστηρές συνθήκες ασφάλειας. Αντ’ αυτού.. στα Τέμπη το είδαμε.. όλοι διαπιστώσαμε την ανυπαρξία του κράτους και πλέον φέτος.. όλοι διαπιστώνουμε και την ατιμωρησία στο κράτος.

περισσότερα >

Η Ελλάδα στη λάσπη. Έχει φτάσει το μήνυμα στη Χαλκίδα ενόψει εκλογών;

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Η υπερχείλιση του Πηνειού στη Θεσσαλία φανέρωσε τη γύμνια του κράτους.. και προκάλεσε ερωτήματα για τυχόν εγκληματικές ενέργειες ως προς τη διαχείριση των πόρων για αντιπλημμυρικά έργα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα στη λάσπη. Μια πλημμυρισμένη από ανεπαρκείς.. από ανίκανους.. από άσχετους.. από επικίνδυνους ιθύνοντες!

περισσότερα >

Ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια.

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Αν από την πρώτη κατάθεση ξεκίνησαν οι καθυστερήσεις.. τότε η πορεία προς την αναζήτηση της αλήθειας.. και προς την απόδοση των ευθυνών.. θα είναι ένας δρόμος πολύ μακρύς.. ατελείωτος μάλλον!

Ο σταθμάρχης που είναι ο μοιραίος της υπόθεσης.. ο άνθρωπος που με το λάθος του οδήγησε στον θάνατο 57 ανθρώπους και ακόμα 7 να χαροπαλεύουν.. ξεκίνησε να απολογείται.. 5 μέρες μετά το συμβάν.. και μάλιστα.. με 3ωρη καθυστέρηση.. για τεχνικούς λόγους! Χάλασε ο εκτυπωτής της ανακρίτριας.. και καθυστέρησε η πρώτη ανάκριση! Πόσοι ακόμα εκτυπωτές θα χαλάσουν μέχρι να αποδοθεί η αλήθεια στον λαό που λυσσομανά να τη μάθει.. αναρωτιέμαι!

περισσότερα >

Κάποιοι τα βάζουν με τους μπάτσους και κάποιοι με τους γύφτους!

Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.

Ένας 16χρονος Ρομά έβαλε 20 ευρώ βενζίνη και έφυγε χωρίς να πληρώσει. Η τιμωρία του μικροαπατεωνίσκου ήταν να πυροβοληθεί στο κεφάλι από αστυνομικούς που τον κυνηγούσαν. Ο αστυνομικός που με ευθεία βολή τραυμάτισε σοβαρά τον Ρομά.. συνελήφθη και κατηγορείτε για ανθρωποκτονία.. ενώ τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Κατόπιν.. οι Ρομά μαζεύτηκαν.. έκαψαν στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας τους δημόσια περιουσία.. και τραυμάτισαν αστυνομικό στο πρόσωπο από πυροβολισμό με καραμπίνα. Κανείς δεν θα τιμωρηθεί για τον τραυματισμό του αστυνομικού.. μιας και η πολιτική και η ένστολη ηγεσία.. θα το θεωρήσουν αυτό ως παράπλευρη απώλεια.! περισσότερα >

Το σχολείο είναι περιβάλλον χαράς και ασφάλειας… Όχι όμως στη χώρα των απόντων υπευθύνων

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Η έκρηξη στο λεβητοστάσιο δημοτικού σχολείου στις Σέρρες, που είχε ως αποτέλεσμα να εκσφενδονιστεί η πόρτα 40 μέτρα μακριά, σκοτώνοντας ένα αθώο παιδί που έπαιζε στο προαύλιο και τραυματίζοντας άλλα δύο, βύθισε σε πένθος όλη τη χώρα. Το τραγικό συμβάν έγινε γνωστό χθες, 5 Δεκεμβρίου 2022, συγκλονίζοντας τους πάντες, κι ενώ τα αίτια της τραγωδίας ερευνώνται, αναπόφευκτα αναρωτιόμαστε όλοι, για ακόμη μία φορά, που ζούμε και τι ζούμε…

Ανθρώπινο λάθος; Εγκληματική αμέλεια; Ανευθυνότητα; Θα απαντήσει η Δικαιοσύνη.

Σχετικό ή άσχετο με το θέμα, λίγο με νοιάζει να σας πω την αλήθεια, είναι γεγονός ότι τα δημόσια σχολεία και τα νοσοκομεία είναι κακοσυντηρημένα, παραμελημένα, υποστελεχωμένα, ενώ τους αναλογεί, σταθερά και ανέκαθεν, μικρό και ανεπαρκές μέρος του δημόσιου προϋπολογισμού δαπανών. περισσότερα >

Τα “ισόβια” και η απόδοση δικαιοσύνης

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Τι σημαίνει “ισόβια”; Η λέξη αποτελείται από το “ίσος” και το “βίος” και είναι η συντόμευση του “ισόβια δεσμά” ή “ισόβια κάθειρξη”. Όσο διαρκεί η ζωή κάποιου λοιπόν ή αλλιώς μέχρι το τέλος της ζωής του. Τόσο απλά δηλαδή, αν πούμε ότι κάποιος εγκληματίας καταδικάζεται σε ισόβια, εντελώς κυριολεκτικά αυτό σημαίνει “μέχρι να πεθάνει”.

Σήμερα στη χώρα μας (άρθρο 105Β ΠΚ) ένας καταδικασθείς σε ισόβια κάθειρξη μπορεί να υποβάλλει αίτηση για απόλυση υπό όρο, αν έχει μείνει πραγματικά στις φυλακές για 18 έτη. Αν μάλιστα εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, μετά τη συμπλήρωση 25 ετών.

Κατανοώ και συμμερίζομαι τις ενστάσεις όλων και τα ερωτήματα που προκύπτουν, όπως για παράδειγμα πώς είναι δυνατό ένας στυγερός δολοφόνος που έχει διαπράξει ειδεχθή και φρικτά εγκλήματα θεωρείται ότι έχει σωφρονιστεί μετά από δεκαοχτώ χρόνια; Πώς είναι δυνατό να δικαιούται να κάνει χρήση αδειών και να κυκλοφορεί ανάμεσα στους συγγενείς των θυμάτων; Μπορεί ένας δολοφόνος να εναρμονιστεί με το κοινωνικό σύνολο; Τι είναι δίκαιο και τι άδικο; 

Δε θα σταθώ στα “δικαιώματα” των βαρυποινιτών, τον παραδειγματισμό και το σωφρονισμό και όχι την εκδίκηση που έχει ως σκοπό η εκάστοτε ποινή, καθώς και τα πολλά παραδείγματα δολοφόνων που αποφυλακίστηκαν (σατανιστές της Παλλήνης, Παναγιώτης Φαντζής, κ.α.). περισσότερα >