3 χρόνια blogging – το ταξίδι συνεχίζεται!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Σήμερα κλείνω 3 χρόνια blogging στο αγαπημένο μας www.elenifourli.gr!

Στις 12/7/2021 έγραψα το πρώτο μου άρθρο και ξεκίνησα αυτό το όμορφο ταξίδι γραφής, αναζήτησης θεμάτων, αξιοποίησης ερεθισμάτων, έκφρασης, επικοινωνίας και κάπως… ψυχοθεραπείας!

Είμαι η Εύα και είμαι καλά! | elenifourli.com

Επιθυμία μου και ανάγκη μου ταυτόχρονα ήταν, από την αρχή, να μοιράζομαι. Εμπειρίες, ταξίδια, γνώσεις, σκέψεις, προβληματισμούς, ανησυχίες, ιδέες, θέματα της καθημερινότητας και γενικότερα οτιδήποτε μου αρέσει ή δεν μου αρέσει.

Τρία χρόνια πέρασαν λοιπόν και σήμερα, κοιτάζοντας πίσω, “ξεφυλλίζοντας” ξανά τα αγαπημένα μου κείμενα και ανακαλύπτοντας κάποια που είχα ξεχάσει, νιώθω απέραντη ευγνωμοσύνη για κάθε τι που μοιραστήκαμε.

περισσότερα >

Κάθε μέρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με το μέλλον μας. Τι βλέπουμε όμως;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Αντιμέτωποι με το μέλλον μας ερχόμαστε πλέον κάθε μέρα. Το αντικρύζουμε κατάματα κι ετοιμαζόμαστε να αναμετρηθούμε μαζί του. Δεν χρειάζεται πλέον (επιστημονική) φαντασία για να καταλάβουμε τι μας περιμένει.

Ακραία ζέστη, συνθήκες καύσωνα μεγάλης διάρκειας, ξηρασία και πολλή -ακατανίκητη- ανθρώπινη βλακεία, στρώνουν το κατάλληλο έδαφος για πυρκαγιές, που γρήγορα παίρνουν μεγάλες διαστάσεις, γίνονται ανεξέλεγκτες και φονικές. Άνθρωποι, περιουσίες, χλωρίδα και πανίδα γίνονται στάχτη. Το φυσικό περιβάλλον υποβαθμίζεται και μαζί του και η ποιότητα ζωής με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία όλων μας.

Μέσα σε όλα αυτά που καλούμαστε να διαχειριστούμε και να αντιμετωπίσουμε, πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, είτε το θέλουμε είτε όχι. Και όπως συμβαίνει πάντα σε αυτή τη ζωή, αυτός που προσαρμόζεται στην αλλαγή και μεταβάλλει τη συμπεριφορά του, επιβιώνει, σε αντίθεση με εκείνον που καθυστερεί μένοντας πίσω. περισσότερα >

Όποια κι είναι η σημερινή μας ηλικία, ο μελλοντικός μας εαυτός τη ζηλεύει!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Γράφω αυτό το κείμενο στην εκπνοή της Κυριακής, 15 Ιανουαρίου 2023, που τυχαίνει να είναι και τα γενέθλιά μου. Για αρκετή ώρα προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά, να επιλέξω εκείνες που θα ήθελα να καταγράψω. Γρήγορα πέρασαν κι αυτά τα γενέθλια, γρήγορα περνάει ο χρόνος, ειδικά όταν είναι γεμάτος πράγματα!

Θα μπορούσε κάποιος να με χαρακτηρίσει αχάριστη, πόσο θα ήθελα να κρατήσουν δηλαδή; Από την Παρασκευή ήδη ξεκίνησα να γιορτάζω, να είναι καλά οι φίλες μου, το Σάββατο συνέχισα μ’ έναν διαφορετικό τρόπο, παρακολουθώντας μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση και την Κυριακή οι εορτασμοί ολοκληρώθηκαν με οικογενειακές στιγμές.

Τι άλλο να ζητήσει κάποιος; Τίποτα! Μακάρι να μπορώ να γιορτάζω έτσι για πολλά χρόνια ακόμα! περισσότερα >

Πώς το “τι έγινε” και το “τι θα γίνει” επισκιάζουν το “τι γίνεται τώρα”!

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Καθώς κοιτάζω την άδεια γωνία στο σαλόνι μας όπου μέχρι πριν λίγες ώρες βρισκόταν το χριστουγεννιάτικο δέντρο, σκέφτομαι τις ημέρες των γιορτών που πέρασαν, όλα αυτά που προγραμματίζαμε να κάνουμε και τι κάναμε τελικά. Από τη μία νιώθω μία ανακούφιση που ξεστολίσαμε, πακετάραμε, καθαρίσαμε το σαλόνι που, απαλλαγμένο πια από το πληθωρικό ντεκόρ, φαίνεται μεγαλύτερο και από την άλλη αισθάνομαι νοσταλγία και απογοήτευση που δεν καταφέραμε να ζήσουμε περισσότερα στις γιορτές. Να ζήσουμε αυτά που στερηθήκαμε πέρσι και πιστέψτε με είχα, όπως πάντα, μεγαλεπήβολα σχέδια.

‘Ηθελα να βγούμε περισσότερο, να συναντήσουμε φίλους, να πάμε θέατρο, να φτιάξουμε λιχουδιές σε σπίτια φίλων και άλλα πολλά. Δεν ήθελα να στείλω με κούριερ τα δώρα στα βαφτιστήρια μου φέτος. Δεν ήθελα να περάσω άρρωστη μία ολόκληρη εβδομάδα μη μπορώντας να δω ούτε το παιδί μου φοβούμενη μην το κολλήσω. Παρόλα αυτά, δυστυχώς κούριερ παρέδωσε και φέτος τα δώρα, ενώ εγώ, τσίμπησα μια ίωση, όχι covid, που μου “έκλεψε” μία ολόκληρη εβδομάδα!

Κι έτσι ο χρόνος τρέχει αμείλικτος, ο Ιανουάριος προχωράει με μεγάλη ταχύτητα, ήδη κοντεύει στα μισά του, οι γιορτές ήρθαν κι έφυγαν ενώ τα μόνα πλάσματα γύρω μου με αστείρευτη ενέργεια και συνεχείς εκρήξεις ενθουσιασμού είναι τα παιδιά! Ακριβώς! περισσότερα >

Αυτό είναι το μέλλον μας;

Γράφει η Εύα Καλαβρή.

Στη χθεσινή μου «ιστορία» καλωσόρισα τον Αύγουστο με ενθουσιασμό. Μάλιστα έβαλα τον τίτλο «Αύγουστε καλέ μου μήνα νά’ σουν δυο φορές το χρόνο», κατά τη λαϊκή ρήση…

Ειλικρινά, είχα όλη την καλή διάθεση να μοιραστώ μαζί σας καλοκαιρινές συνταγές, κατασκευές, αναμνήσεις, αυγουστιάτικα φεγγάρια και άλλα πολλά. Διότι κάθε χρόνο, όταν μπαίνει ο Αύγουστος έχω μια λαχτάρα για περιπέτεια και εξερεύνηση, μακροβούτια και ηλιοθεραπεία, ξεκούραση και ψυχαγωγία.

Η όρεξη δυστυχώς κόπηκε απότομα, οι εξελίξεις μας πρόλαβαν, τα άσχημα γύρω μας πολλά και συμβαίνουν όλα μαζί, ώστε να είναι δύσκολο να τα διαχειριστούμε.

Οι δολοφονίες γυναικών κοντεύουν να γίνουν καθημερινότητα, πυρκαγιές μαίνονται σε όλη τη χώρα, οικισμοί εκκενώνονται, ζώα και περιουσίες γίνονται στάχτη και τα κρούσματα του κορονοϊού παίρνουν την ανηφόρα…

Χθες το απόγευμα η Βόρεια Εύβοια παραδόθηκε στις φλόγες ενώ παράλληλα καταστρέφεται και ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου της Αττικής και η μισή Ελλάδα. Οι πληγές μας είναι ακόμα ανοιχτές από το 2019, όταν κάηκαν τα δάση της Μεσσαπίας και έπειτα το 2020 οι συνέπειες έκαναν την εμφάνισή τους με τις φονικές πλημμύρες, όπου χάθηκαν ζωές και περιουσίες στις λάσπες.

Και αυτά είναι μόνο τα πιο πρόσφατα καταστροφικά γεγονότα, καθώς από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, σχεδόν κάθε καλοκαίρι καιγόμαστε και θρηνούμε θύματα, ενώ απ’ ό, τι φαίνεται η ιστορία θα επαναλαμβάνεται συχνά αν δεν κάνουμε κάτι σοβαρά και συντονισμένα.

Αυτό είναι το μέλλον μας; 

 

Φωτογραφία από pixabay

 

Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν!!!

Δεν είναι και λίγες οι φορές που έχουμε πει ότι αν μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω..θα τα κάναμε όλα τόσο διαφορετικά!!! Η αλήθεια είναι όμως ότι δυστυχώς πράγματα που συνέβησαν δεν αλλάζουν και σίγουρα απ’ όσο ξέρω … δεν υπάρχει και κάποια μηχανή του χρόνου, να μας μεταφέρει στο παρελθόν και να αλλάξουμε τυχόν πράγματα που ίσως μας  βαραίνουν…

περισσότερα >