Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Σας έχω μιλήσει για τα μπισκότα βουτύρου και την απίστευτα λαχταριστή συνταγή που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Σας έχω μιλήσει και για τη ζαχαρόπαστα που μετατρέπει τα γλυκά σε έργα τέχνης…
Σήμερα θα σας μιλήσω και για το άγχος που με διακατέχει κάθε φορά που ξεκινάω μία νέα δημιουργία στην κουζίνα μου για κάποιο σκοπό, είτε είναι γενέθλια είτε κάποια γιορτή, Χριστούγεννα ή Πάσχα, που παραδοσιακά όλο και κάτι φτιάχνουμε. Το άγχος αυτό έχει να κάνει με την πιθανή αποτυχία!
Δεν είμαι επαγγελματίας στη ζαχαροπλαστική, ούτε έχω πολλά εργαλεία και σκεύη στην κουζίνα μου. Κάθε φορά ανησυχώ μήπως δεν πετύχει το θέμα που έχω επιλέξει ή μήπως δε βγει στην πράξη όπως ακριβώς είναι στη φαντασία μου. Κάθε φορά φοβάμαι μήπως απογοητεύσω τους ανθρώπους που περιμένουν τα μπισκότα και τα κέικ μου και έχουν διαμορφώσει υψηλές προσδοκίες! Είναι ακριβώς το ίδιο συναίσθημα που πολλές φίλες έχουν όταν κάνουν ένα τραπέζι σε φίλους ή συγγενείς και θέλουν να είναι όλα άψογα. περισσότερα >