Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Ποια είμαι εγώ που θα κατακρίνω το survivor; Ποια είμαι εγώ που θα κατακρίνω το πρόγραμμα που προτιμά το μεγαλύτερο μέρος των τηλεθεατών; Ο κόσμος εξάλλου επιλέγει πάντα με σοφία.. και σύμφωνα με τις ανάγκες και τα θέλω που καταγράφονται σε κάθε χρονική περίοδο!
Τι θέλει αλήθεια ο κόσμος αυτή την περίοδο; Γιατί προτιμά να βλέπει αυτό το τηλεοπτικό προϊόν και βασικά.. τι είναι αυτό που τον έλκει στο survivor; Θα στήσω ευθύς αμέσως έναν διάλογο.. Θα βάλω από τη μια τον λόγο.. και από την άλλη.. τον αντίλογο!
- Λοιπόν.. ετοιμάσου.. να βγούμε για ποτάκι!
- Ποτάκι; Με τι λεφτά; Δεν βλέπουμε survivor καλύτερα;
Βλέπουν οπότε το survivor..
- Να βάλω να φάμε κάτι;
- Ρε κοίτα τι σώματα έχουν;
- Καλά αυτοί αντέχουν τόσες μέρες χωρίς φαγητό;
- Λοιπόν.. το καλοκαίρι θα πρέπει να φτιάξουμε κορμί για παραλία.
- Τελικά να βάλω να φάμε κάτι;
- Άστο μωρέ.. φέρε κανένα φρούτο!
Χαλαρώνει ο κόσμος βλέποντας το πώς ζούνε οι άνθρωποι στις καλύβες.. το πώς πεινούν.. και το πώς υπό μορφή πειράματος.. διαχειρίζονται αυτή τη ζωή.. το πώς μαλώνουν.. και τελικά.. το πώς αγωνίζονται για την επιβίωση.. και κυρίως.. για το έπαθλο.. για τον τίτλο του νικητή στο παιχνίδι διαβίωσης!
Ένα παιχνίδι διαβίωσης είναι και η ζωή. Δίνουμε όλοι τη μάχη μας για να ζήσουμε αξιοπρεπώς.. για να σπρώξουμε τα παιδιά μας να ονειρεύονται.. Δίνουμε τη μάχη στην καθημερινότητά μας.. στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. Ίδιοι είναι και αυτοί.. μ’ εκείνους τους συμπαίχτες.. με τις κλίκες.. με τους προδότες.. με τους νοσηρούς..
ΑΥΤΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.. ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΤΡΩΓΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΚΟΚΟΡΙΑ
Το έπαθλο επιβίωσης στη ζωή.. απαιτεί ίσως και τις ώρες χαλάρωσης.. Όλοι εμείς.. δεν έχουμε τον άπλετο χρόνο να κάνουμε παιχνίδια στην παραλία.. ούτε να κοιμόμαστε σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα. Μπορεί να έχουμε τρόφιμα στο ψυγείο μας.. και ευτυχώς να λέμε σε σχέση με κάποιους συνανθρώπους μας που ζουν κάθε μέρα την πείνα του τηλεπαιχνιδιού.. αλλά η ζωή μας είναι ένα αγώνισμα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τότε λοιπόν.. το βράδυ.. δικαιούμαστε να χαλαρώνουμε.. και δικαιούμαστε να βλέπουμε και άλλους να αγωνίζονται!
Φέτος οι αγώνες λέγεται ότι θα είναι πιο σκληροί.. Το φαγητό επίσης.. θα είναι πιο λίγο. Θα πεινάσουν.. θα μαλώνουν περισσότερο. Το πείραμα πέτυχε. Η διαστροφή να τους βλέπουμε να υποφέρουν.. είναι υπαρκτή. Μήπως τελικά δεν είναι αυτοί εκεί στο νησί το πείραμα.. αλλά εμείς;