Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Υπάρχουν μύθοι γύρω από την ψυχοθεραπεία. Μύθοι και προκαταλήψεις για όσους ίσως κάνουν, ίσως θέλουν να κάνουν.
Μετά την δύσκολη εποχή Covid κάπως έγινε πιο συχνό το φαινόμενο και πολλοί ήταν εκείνοι που αποφάσισαν να χτυπήσουν την πόρτα ενός ψυχοθεραπευτή και να βοηθηθούν από προβλήματα που ενδεχομένως είχαν ή πράγματα που προσπαθούσαν να ξεκαθαρίσουν.
Είμαστε στην εποχή που η επιστήμη της ψυχολογίας έχει μπει στη ζωή μας για τα καλά.
Οι μέθοδοι έχουν προχωρήσει και έχουν συγχρονιστεί με τη νέα εποχή πια. Αποτελεί κίνητρο να προοδεύεις την ζωή σου και ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να νιώθεις κάθε μέρα και καλύτερος.
Βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση που το σκέφτεται κάποιος, θα πρέπει να γνωρίζει, ότι πρέπει να είναι πολύ σίγουρος για να κάνει κάτι τέτοιο. Πρέπει να είναι έτοιμος κάποιος για να μπει σε αυτή τη διαδικασία.
Πρέπει να είναι έτοιμος για να κάνει δουλειά με τον εαυτό του και να μπορέσεις να ξεπεράσεις κάθε δυσκολία που μπορεί να σου έχει τύχει.
Να ζήσεις καλύτερα μακριά από πράγματα που σε εμποδίζουν και σκέψεις που σε χαλάνε.
Γύρω μου πια το ακούω συνεχώς, πως οι άνθρωποι αποζητούν βοήθεια. Όσοι δεν αντέχουν οικονομικά να κάνουν ψυχοθεραπεία μόνοι, κάνουν σε γκρουπ.
Δεν είναι λύση να συζητάς μόνο με δικούς σου, γιατί εκείνοι θα σου πουν αυτό που νιώθουν, για το δικό σου καλό. Είναι υποκειμενικοί και όχι αντικειμενικοί κριτές.
Θα πρέπει να έχεις μια αντικειμενική άποψη για όλα όσα συμβαίνουν, όλα όσα κάνεις, όλα όσα ζεις.
Η δική σου οπτική μπορεί να μην είναι καθαρή, έτσι αναζήτα λύσεις που θα σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα.
Ήρθε η ώρα να απελευθερωθούμε από παλιά στερεότυπα και να κοιτάξουμε σε βάθος το καλό του εαυτού μας.