Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Εσύ πως περνάς αυτές τις ημέρες;
Πώς νιώθεις που ζήσαμε λίγο κρύο; Εγώ κάποιες φορές (και μην με κακολογήσετε) νοσταλγώ τις ημέρες της καραντίνας. Όχι γιατί κλειστήκαμε σπίτι και δεν είχαμε επιλογές, σαφώς και όχι.
Αλλά γιατί είχαμε περισσότερο χρόνο για εμάς, την ξεκούρασή μας και την ηρεμία μας.
Ήταν μια κατάσταση για κάποιους πολύ δύσκολη, αλλά και για άλλους μια περίοδος ηρεμίας.
Εγώ ανήκω στην δεύτερη κατηγορία όπως καταλαβαίνετε.
Αυτό όμως που έχει μείνει από τότε είναι το cocooning. H φάση αυτή χαλάρωσης είναι ευεγερτική για όλους μας. Με το κρύο έξω μάλιστα, σε εμπνέει ακόμα περισσότερο, αφού δεν έχεις όρεξη να βγεις, να πιεις καφέ ή ποτό και έτσι επιλέγεις πιο εύκολα να κάτσεις να δεις μια ταινία.
Μπορεί να μην είσαι λάτρης, να θέλεις να είσαι έξω συνέχεια, όμως είναι μια περίοδος που μπορείς πραγματικά να προσφέρεις ξεκούραση στον εαυτό σου.
Η κατάσταση χαλάρωσης ξεκουράζει και αδειάζει το μυαλό μας από σκόρπιες σκέψεις.
Μας βοηθά να ανασυγκροτηθούμε και να δράσουμε πιο δυνατοί. Μας βοηθά να κοιτάξουμε μέσα μας, τις ανάγκες μας και τα θέλω μας.
Σαφώς δεν εννοούμε να είναι η καθημερινότητα σου, συνεχόμενα, αλλά σίγουρα πρέπει να το κάνεις μια στο τόσο, για να χαλαρώνεις από σκέψεις.
Δώσε αυτές τις μέρες την χαρά στον εαυτό σου να ξεκουραστεί και απόλαυσε όσο μπορείς τον καιρό αυτό, γιατί δεν θα κρατήσει.
H καθημερινότητα είναι σκληρή. Πρέπει να βρίσκεις χρόνο και ευκαιρίες για χαλάρωση.