Κάθε παιδάκι έχει μία φορά τον χρόνο γενέθλια. Και παρέα δεν κάνει το καμάρι σας μόνο με παιδάκια του σχολείου. Βάλε και τα γειτονόπουλα, βάλε και τα ξαδερφάκια, βάλε και τα παιδάκια που δεν συμπαθεί το παιδί, αλλά συμπαθείς εσύ τη μαμά τους. Άρα τι συμπεραίνουμε; Ότι περνάμε τη μισή ζωή μας σχεδόν σε παιδικά πάρτυ.
Σε αυτά τα πάρτυ λοιπόν είναι λογικό να υπάρχουν λογιών-λογιών μανάδες. Π.χ. η δική μου η μαμά σε κάθε πάρτυ ήταν η υπερπροστατευτική μαμά. Εκείνη που θα με «έτρεχε» από πίσω μήπως πέσω ή μήπως φάω κάτι και με πειράξει.
Πηγαίνοντας τις προάλλες στο παιδικό πάρτυ μιας φίλης μου και βλέποντας μία μαμά ίδια με τη δική μου, αποφάσισα σε αυτό το άρθρο να σας παρουσιάσω δέκα τύπους μαμάδων που συναντάς σε κάθε πάρτυ.
Η μαμά-φάντασμα
Συνήθως η μαμά εκείνη πιάνει μια γωνίτσα στον καναπέ απ’ την οποία σηκώνεται μόνο όταν είναι απαραίτητο, αποφεύγει την οπτική επαφή και απαντάει ντροπαλά στις ερωτήσεις άλλων πιο εξωστρεφών μαμάδων.
Η μαμά «Τα ‘μαθες τα νέα, ε;»
Θα τη δεις να σιγοψιθυρίζει φήμες σε πηγαδάκια, να κοιτάζει πλαγίως άλλες μαμάδες με βλέμμα που σκανάρει κάθε λεπτομέρεια. Κοινώς το παιδικό πάρτυ για εκείνη είναι μία εξαιρετική κοινωνική αφορμή για κουτσομπολιό..
Η «κάτσε, βρε παιδί μου, λίγο να σε δούμε!» μαμά
Είναι η κοινωνική μαμά με το ζεστό χαμόγελο που έχει υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη και χαίρεσαι να τη βλέπεις στα παιδικά πάρτι κι ας μην έχει γίνει φίλη σου. Ακούει τους πάντες με προσοχή, είναι τρυφερή με όλα τα παιδάκια και συμπαραστέκεται ψυχή τε και σώματι στη μαμά-οικοδέσποινα, μαζεύοντας πλαστικά ποτηράκια, πλένοντας ταψιά και λέγοντας πράγματα όπως «Κάτσε λίγο, βρε παιδί μου, να σε δούμε!». Αγαπημένη μαμά!
Η μαμά-πολύτιμος βοηθός στην κουζίνα
Μοιάζει λίγο με τον ανωτέρω τύπο μαμάς, μόνο που αφενός έχει πάει το ζήτημα «βοήθεια» σε άλλο επίπεδο κι αφετέρου έχει στρατοπεδεύσει στην κουζίνα όπου κάνει δουλειές με ταχύτητα δρομέα και επιδεξιότητα ζογκλέρ.
Η μαμά-διασκεδαστής
Είναι η μαμά με την παιδική ψυχή και τη διάθεση για παιχνίδι. Περνάει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά παρά με τους μεγάλους, παίζει κρυφτό, κάνει πλεξούδες στα κορίτσια, παίζει άγρια παιχνίδια με τα αγόρια και μέχρι το τέλος του πάρτι έχει ανακηρυχθεί η μαμά που θέλουν όλα τα παιδάκια να έχουν.
Η μαμά-τουρίστας
Τρώει, πίνει, μιλάει και περιφέρεται με άνεση στον χώρο, αλλά αποφεύγει να αναλάβει την παραμικρή ευθύνη κι αν κανείς της παραπονεθεί για την συμπεριφορά του παιδιού της μουρμουρίζει μπουκωμένα ένα αδιάφορο «Γιωργάκη… τι έχουμε πει;» -χωρίς καν να κοιτάξει τον Γιωργάκη, ο οποίος συνεχίζει ηρωικά και με την ίδια μαεστρία τα «καταστροφικά» του χόμπι.
Η φωτογράφος
Δεν θέλει να βγάλει απλώς μερικές φωτογραφίες, θέλει να απαθανατίσει κάθε μικρή λεπτομέρεια του πάρτι. Για να αιχμαλωτίσει το στιγμιότυπο κάνει πλονζόν, κυλιέται στο παρκέ και πετάγεται από γωνίες βάζοντας στα μούτρα σου την κάμερά της κοψοχολιάζοντάς σε. Και μπορεί να σε εκνευρίζει αλλά εκείνη την μαμά θα με ευγνωμονείς μετά από 10 χρόνια για τις φωτογραφίες της.
Η πολύτεκνη/μωρομάνα/τρέχω-και-δεν-φτάνω-μαμά
Έχει έρθει για να φέρει το παιδί της στο πάρτι, αλλά δεν έχει πού να αφήσει και τα άλλα δύο, τρία παιδιά της, οπότε καταλήγει να μη βάλει μπουκιά στο στόμα της, να έχει συνέχεια αγκαλιά το μωρό της και να παρηγορεί το μικρό που δεν το παίζουν οι μεγάλοι και το μεγάλο που βαριέται με τα μικρά.
Η υπέροχη
Η μαμά-κινούμενη διαφήμιση. Είναι καλοντυμένη, είναι χαμογελαστή και έφερε και το πιο νόστιμο σουφλέ που έχεις φάει στη ζωή σου. Κάπως το κάνει και βρίσκει χρόνο για γυμναστήριο πέντε φορές την εβδομάδα, είναι ενημερωμένη για τα τρέχοντα πολιτικά/ καλλιτεχνικά κ.ο.κ. ζητήματα και πρώτη και καλύτερη σε ό,τι αφορά τις δραστηριότητες των παιδιών.
Η μαμά που δεν ήρθε (κι «έστειλε» τον μπαμπά)
Τελευταία και πιο αγαπημένη μας κατηγορία: ο μπαμπάς που ήρθε μόνος γιατί η γυναίκα του δεν μπόρεσε. Είναι μόνος, είναι αμήχανος και συνήθως πολύ πεινασμένος. Διακατέχεται από μία γλυκιά αμηχανία στην προσπάθεια του να φανεί κοινωνικός και τον χαρακτηρίζουμε ως πολύ γλυκούλη.