Πόσο τυχερός είναι αυτός που γνώρισε, έζησε, χάρηκε και μεγάλωσε, έστω και για λίγο, πλάι σε μια Eλληνίδα γιαγιά; Υπερβολικά τυχερός ή τυχερή, θα μπορούσα να πω… Και οι παππούδες βέβαια, είναι από τις σπουδαιότερες φιγούρες στις ζωές των ανθρώπων αλλά σήμερα ας μιλήσουμε αποκλειστικά για τις γλυκύτατες γιαγιάδες μας!
Τις λατρεύουμε λοιπόν καθώς :
Μας αγαπούν και μας φροντίζουν, όπως θα έκανε μια μαμά και ίσως και δύο φορές περισσότερο… Αφού «του παιδιού τους το παιδί είναι δυο φορές παιδί τους» ή τουλάχιστον το δείχνουν πιο πολύ!
Πάντα υπήρχε ένα μικρό χατίρι που οι γονείς δεν εκπλήρωναν… τα εγγόνια ήξεραν όμως πως η γιαγιά ήταν εκεί για να τα ακούσει!
Δε θα ξεχάσω βέβαια το χαρτζιλίκι της γιαγιάς, που φυσικά δεν είχε καμιά αξία το ποσό αλλά η αγάπη και ο τρόπος με τον οποίο μια γιαγιά «φιλεύει» τα εγγόνια της ακόμα και αν αυτά χρήματα θα τα στερηθεί αργότερα η ίδια.
Η αγάπη μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους, ένας από αυτούς είναι το φαγητό! Η γιαγιά σε σκλαβώνει με την απίθανη και αξεπέραστη μαγειρική της! Και πολλές φορές μαγειρεύει μόνο για σένα, αυτό που λαχταράς να φας!
Για την γιαγιά μας θα είμαστε πάντα τα πιο όμορφα, τα πιο καλά και τα πιο άξια παιδιά! Είναι πάντα υπερήφανες για τα εγγόνια τους και δεν αφήνει κανέναν να πει το αντίθετο!
Τις αγαπάμε ή καλύτερα τις λατρεύουμε, γιατί δείχνουν μια άνευ όρων αγάπη, μια γλυκιά αδυναμία και είναι ένα κομμάτι ανεκπλήρωτο στη ζωή και την ψυχή μας!
Σας αγαπάμε πολύ γιαγιάκες μας!!!!
Σταυρούλα Λουκά