Φιλία… μια επιλεκτική σχέση , η οποία είναι δυνατό να διαρκέσει. Πρόκειται για την ‘’οικογένεια’’ , που ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει. Σκεφτείτε , ό,τι , από πολλή μικρή ηλικία , αρχίζει η καλλιέργεια των φιλικών σχέσεων. Μια συχνή εικόνα , για παράδειγμα , δύο μωρά που κοιτούν το ένα το άλλο ,προσπαθώντας να επικοινωνήσουν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο. Και περνάμε στο σχολείο..εκεί κι αν δεν κάνεις φίλους… υπάρχουν τα κοινά ενδιαφέροντα , κάποιες ομοιότητες ανάμεσα στα άτομα , συνθήκες που τους φέρνουν κοντά.
Το ίδιο δε συμβαίνει και μετά;; Στα φοιτητικά χρόνια , σ’ένα κοινό περιβάλλον δουλειάς;; Έρχονται μερικές φορές έτσι τα πράγματα , που συμπαθείς κάποιον άνθρωπο , ταιριάζετε , υπάρχει χημεία και απλά κάνετε παρέα και μια όμορφη φιλία ξεκινά. Και τελικά , τι μας προσφέρει αυτή η μορφή σχέσης;; Πόσο σημαντική είναι για μας;
Μιας και διάβαζα Αριστοτέλη , πρέπει να αναφέρω , πως έχει πει κάτι πολύ ενδιαφέρον για το θέμα που συζητάμε…’’ Κανείς δε θα προτιμούσε να ζει χωρίς φίλους ,έστω κι αν είχε στην κατοχή του όλα τα άλλα αγαθά’’ .Όλοι επιθυμούμε από τη φύση μας ,να έχουμε ανθρώπους κοντά μας και να μοιραζόμαστε τα πάντα .Να έχουμε το καταφύγιό μας στις δύσκολες στιγμές και να τα ζούμε όλα μαζί και εύκολα και δύσκολα .Είναι ωραίο ,χρήσιμο και υγιές , να έχεις το παρεάκι σου …Γιατί;;
Γιατί ανταλλάσσετε απόψεις ,βοηθάτε ο ένας τον άλλον , ζείτε κοινές εμπειρίες …Ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι , είστε και προχωράτε μαζί. Από τα σχολικά χρόνια , θυμάσαι σίγουρα τη διαχωριστική γραμμή με το μολύβι πάνω στο θρανίο , όταν θα υπήρχε τσακωμός .Την παρατήρηση που σας έκανε ο καθηγητής , επειδή σας έπιασε νευρικό γέλιο ασταμάτητο .Πόσα άλλα; Οι εκδρομές ,οι διακοπές , οι βόλτες , οι συναντήσεις στο σπίτι… με παιχνίδια , φαγητό , ταινία , χορό, μουσική.
Όλα στιγμές , αναμνήσεις , γέλια , ακόμη και δάκρυα. Τις ατελείωτες συζητήσεις στο τηλέφωνο , στο messenger ,που τις πας; Τα πειράγματα σε σχόλια στις φωτογραφίες , τα αστεία βίντεο που έχετε , οι foto που κρατά ο φίλος σου στα αρχεία του , αλλά δεν είσαι και πολύ ωραίος και σε απειλεί χαχα… Σχεδόν πάντα έχεις κάποιον στην παρέα, που θα σε παρασύρει , άλλον που θα σου πει κατάμουτρα πώς έχουν τα πράγματα ( ο λεγόμενος φίλος ΄΄μαμά’’ ,που λέω εγώ’’ ) , ή εκείνον που θα σε παρηγορήσει , όταν δεν περνάς και την καλύτερη φάση στη ζωή σου. Είναι κυριολεκτικά μαγικό , να μιλάτε με τα μάτια , να συνεννοείστε μ’ένα βλέμμα τόσο εύκολα κι αβίαστα. Να δέχεστε ο ένας τον άλλον όπως είναι , με όλα τα στραβά που έχει , να είστε ο ένας για τον άλλον …Πάντα εκεί …ακόμα κι αν έχετε να βρεθείτε πάρα πολύ καιρό , συναντιέστε και είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Πόσες φορές δεν σου έχει τύχει , να είσαι χάλια , να μη θες κανέναν …κι όμως οι φίλοι , αποτελούν μια ανάσα ανακούφισης.
Η φιλία λοιπόν ,είναι αναγκαία , κομβικό κομμάτι στη ζωή μας. Προκύπτει πολύ απλά , γρήγορα ή και στα βάθη του χρόνου, διότι υπάρχουν λόγοι αυτής της σύνδεσης. Ζείτε μαζί χαρές , λύπες , τα περισσότερα τα περνάτε μαζί. Με άλλους θα δεθείτε λιγότερο , με άλλους πάρα πολύ , το σίγουρο , ότι θα δεθείτε .Και θα χαίρεστε που είναι στη ζωή σας… σαν έναν έρωτα , δίχως τέλος όμως .Χτες χάζευα κάτι φωτογραφίες με φίλους στα social και παρατήρησα , ό,τι , ξεκινούσαν από το 2011 και έφταναν μέχρι τώρα. Έβλεπα τις διαφορές , πόσο μεγαλώσαμε , αλλά πάντα είμασταν μαζί και συνεχίζουμε..Και κατέληξα στο ότι ναι, οι φίλοι μένουν <3