Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Μεριάστε να διαβώ έτσι όπως έρχομαι
με τα εικοσιτέσσερα μου χρόνια
δεν είμαι άντρας εγώ
είμαι ένα σύννεφο με παντελόνια.
Ο Ρώσος ποιητής Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκυ αποθεώνει τη δύναμη των νέων ανθρώπων.. που είναι η μόνοι που μπορούν να αλλάξουν έναν τόπο.. Ο δικός μας ο τόπος.. η Ελλάδα του «πάμε και όπου βγει».. είναι η Ελλάδα της παρακμής. Μια χώρα που..
Από την ευρωβλαχιά των Ολυμπιακών.. όπου έρρεαν τα θαλασσοδάνεια.. όπου τα πρότυπα ήταν αυτά της σιλικόνης και της τηλε-βίζιτας.. πέρασε στη σκληρή αλήθεια της οικονομικής εποπτείας των μνημονίων! Την έστυψαν τη χώρα μας και ρούφηξαν όλο το ζουμί της εθνικής της περηφάνιας..
Τότε εμφανίστηκε ο αντιμνημονιακός ξεσηκωμός.. οι αγανακτισμένοι.. και η πρώτη φορά αριστερά! Το πήγαινε για αριστερή παρένθεση.. αλλά έμεινε 5 χρόνια.. κάνοντας στροφή.. μάλλον κωλοτούμπα.. υπέρ του μνημονίου και των σκληρών επιταγών του! Ήταν η ελπίδα.. η ελπίδα που πέθανε και κατέρρευσε μαζί της και η αριστερή κυβέρνηση..
Από την πολιτική των παροχών περάσαμε στην πολιτική των υποσχέσεων και κατόπιν στην πολιτική των ικανοτήτων. Ποιος είναι ο πιο ικανός για να πιάσει το τιμόνι στα χέρια; Αυτό μετρούσε στις προηγούμενες εκλογές. Τότε ήρθε το επιτελικό κράτος των αρίστων. Η χώρα πέρασε στα χέρια εκείνων που διαμήνυαν πως μπορούν να την περάσουν ανώτερο επίπεδο.. ανάλογο των βόρειων Ευρωπαίων..
Η αντιμετώπιση του covid-19.. τα χιόνια και όσα έζησαν οι εγκλωβισμένοι στην Αττική οδό.. οι φωτιές στη βόρεια Εύβοια αλλά και στην Αττική.. η ακρίβεια.. και φυσικά το δυστύχημα στα Τέμπη.. πρόβαλαν μια μεγάλη αλήθεια.. μια διαχρονική ανάγκη. Αυτή είναι η μεταρρύθμιση.. ο εκσυγχρονισμός του κρατικού μηχανισμού.. του δημοσίου! Το κράτος μας αποδείχτηκε ότι είναι ένα μεγάλο τσίρκο!
Μάλλον αυτό θα είναι και το πεδίο μάχης στις ερχόμενες εκλογές. Το πώς θα αλλάξει το κράτος. Το πώς θα εξασφαλίζει το λαό. Το πώς θα γίνει εχέγγυο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας! Η ανασύσταση του κράτους.. η ανάδειξη του κράτους δικαίου.. και η σύνδεσή του με την οικονομική δραστηριότητα.. απασχολεί ιδιαίτερα τη νέα γενιά!
Οι νέοι πλέον δεν θα κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια.. δεν θα αποδέχονται την ύπαρξη ενός τεμπέλικου και ανίκανου δημοσίου.. ενός πελατειακού δημοσίου.. που αντί να προσλαμβάνει αξιοκρατικά τους λειτουργούς του.. θα γεμίζει τις θέσεις με κομματικά αλισβερίσια! Οι νέοι μαθαίνουν να σκέφτονται.. να κρίνουν.. να αξιολογούν.. να αποδίδουν ευθύνες.. να απορρίπτουν.. Οι νέοι μαθαίνουν το πώς να σκέφτονται και όχι το τι να σκέφτονται!
Οι νέοι θα μιλήσουν.. Οι νέοι θα ξαφνιάσουν το σύστημα.. Οι νέοι θα θέσουν άλλους παραμέτρους στη διακυβέρνηση του κράτους!