Γράφει η Ελένη Φούρλη.
Όλες ή οι περισσότερες φίλες το έχετε περάσει! Παιδική ίωση και μάλιστα καλοκαιριάτικα! Δεν σας συνήθισα σε μαμαδίστικα κείμενα.. αλλά επειδή οι τελευταίες ημέρες είναι κάπως στο σπίτι.. σκέφτηκα να σας μεταφέρω τις σκέψεις μου..
Η Μαρτίνα είχε ίωση.. Τόσες ημέρες κλεισμένη στο σπίτι με πυρετό και άλλα συμπτώματα.. κουράστηκε το παιδί και ξεκίνησε τις γκρινίτσες! «Μαμά να πάμε στις κούνιες».. «μαμά να πάμε στη θάλασσα».. και τα αιτήματα συνεχίζονταν όλον αυτόν τον καιρό! «Θα πάμε Μαρτίνα».. απαντούσα εγώ.. «πότε μαμά;».. μου έλεγε.
Τι να κάνω κι εγώ.. για να ξεχαστεί από την αρρώστια.. υποχώρησα στο θέμα των παιδικών και την άφησα να βλέπει με τις ώρες! Την βλέπετε.. εκεί κολλημένη στην οθόνη! Πέρασαν κάποιες ημέρες και η Μαρτίνα ήταν καλύτερα.. Οπότε σκέφτηκα να πάμε στις κούνιες!
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς έκανε μόλις τις είπα ότι θα πάμε στις κούνιες! Τρελάθηκε από τη χαρά της! Τα παιδιά θέλουν παιχνίδια.. θέλουν την παιδική χαρά.. τον παιδότοπο.. τη θάλασσα.. και γενικά θέλουν να κινούνται!
Η Μαρτίνα χάρηκε τόσο πολύ που βγήκαμε από το σπίτι.. που πήρε μαζί και τα παιχνίδια της στην παιδική χαρά! Αυτά δηλαδή που βαριόταν να τα παίξει στο σπίτι! Εσείς κορίτσια πώς βιώνετε τέτοιες καταστάσεις; Με τι απασχολείτε τα παιδιά σας όταν θα πρέπει να αναρρώσουν στο σπίτι; Θα ήθελα τις ιστορίες σας!
