Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Απόψε, Δευτέρα 19 Αυγούστου, θα απολαύσουμε στον καλοκαιρινό ουρανό, την πανσέληνο του Αυγούστου, γνωστή και ως «φεγγάρι του Οξύρυγχου», που έχει πάρει το όνομά του από τους ιθαγενείς της Αμερικής, οι οποίοι προς τα τέλη του μήνα ψάρευαν το συγκεκριμένο ψάρι, γνωστό και ως μουρούνα.
Σε κάθε αυγουστιάτικη πανσέληνο, έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού, να λαμβάνουν χώρα σειρά εκδηλώσεων σε αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία.
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Το γαϊτανάκι* είναι ένα χορευτικό έθιμο που βλέπουμε συνήθως τις Απόκριες.
Ένα ψηλό κοντάρι τυλιγμένο με πολύχρωμες φαρδιές κορδέλες, κάθε χορευτής κρατάει μία στα χέρια του και ξεκινάει έναν κυκλικό εύθυμο χορό. Ένας χαρούμενος χορός – παιχνίδι, απόλυτα ταιριαστός με την ατμόσφαιρα και τη διάθεση της Αποκριάς!
Οι χορευτές ανακατεύονται, οι κορδέλες τυλίγονται γύρω από το κοντάρι, η παραδοσιακή μουσική υπαγορεύει το ρυθμό, το πλήθος παρακολουθεί κι ενθαρρύνει με φωνές και τραγούδι. περισσότερα >
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Γνωρίζατε ότι η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού, έχει πρόσφατα καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας*;;;
Μια από τις μακροβιότερες ζωντανές γλώσσες παγκοσμίως που έχουμε την τύχη και την τιμή να μιλάμε ως μητρική μας, η ελληνική γλώσσα έπαιξε καθοριστικό ρόλο ανά τους αιώνες ως μέσο αποθησαύρισης και διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού.
Σε εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, με αφορμή την ημέρα αυτή, αναφέρονται μεταξύ άλλων:
Μέσω της θέσπισης του ετήσιου παγκόσμιου εορτασμού επιδιώκεται η ανάδειξη του θεμελιώδους ρόλου που διαδραμάτισε η ελληνική γλώσσα ανά τους αιώνες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εδραίωση τόσο του ευρωπαϊκού όσο και του παγκόσμιου πολιτισμού. 
Η ελληνική γλώσσα κατά την αρχαιότητα ευτύχησε να καταστεί φορέας μορφοποίησης και μεταβίβασης σημαντικών επιστημονικών θεωριών, φιλοσοφικών θεωρήσεων και λογοτεχνικών κειμένων. Στην ελληνική γράφτηκαν λίγο αργότερα τα πιο σημαντικά κείμενα του Χριστιανισμού για να διαδοθούν σε ολόκληρο τον κόσμο. περισσότερα >
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Σήμερα θα σας μιλήσω για τα άτομα με αναπηρία. Για τους αθλητές που μας έκαναν περήφανους στους θερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες κερδίζοντας 11 μετάλλια. Για τους απλούς συνανθρώπους μας που προσπαθούν να ζήσουν μία κανονική καθημερινότητα. Για τα μικρά παιδιά που στερούνται βασικών δικαιωμάτων και είναι στο περιθώριο.
Διάβασα δύο αναρτήσεις που με ταρακούνησαν:
Η μία έγραφε:
«Όλοι εσείς που χειροκροτήσατε και συγκινηθήκατε με τους αθλητές μας στους Παραολυμπιακούς του Τόκιο:
Θυμηθείτε τους πριν κλείσετε ράμπες ΑμεΑ. Θυμηθείτε τους πριν κορνάρετε σε αργό πεζό. Θυμηθείτε τους πριν κλείσετε τα πεζοδρόμια με τραπέζια, εμπορεύματα, κλπ.»
Και η δεύτερη:
«Πήρα το voucher του παιδιού μου με σωματική αναπηρία για παιδικό σταθμό ΑμεΑ. Δεν υπάρχει όμως παιδικός σταθμός ΑμεΑ στο Δήμο ή σε γειτονικούς Δήμους. Έλεος πια.»
Η παραλία των Πολιτικών Ευβοίας, το καλοκαίρι 2021 με πρόσβαση σε αμαξίδια (προσωπικό αρχείο)
Αναπόφευκτα θυμήθηκα κι εγώ μία φίλη με καταγωγή από την Ιαπωνία, που ήταν χρόνια στην Ελλάδα και είχε κάνει εδώ οικογένεια. περισσότερα >
Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Ο Μίκης Θεοδωράκης εντάχθηκε από χθες στο πάνθεον των αθανάτων. Όσα επίθετα και να χρησιμοποιηθούν για να τον περιγράψουν θα είναι όλα αληθινά αλλά ποτέ αρκετά. Μια εμβληματική παγκόσμια πνευματική και καλλιτεχνική μορφή, ένας επαναστάτης που πολεμούσε για την ενότητα, ένας δημιουργός που ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπων, η “φωνή του λαού” και εκατοντάδες ακόμη προσδιορισμούς ακούμε και διαβάζουμε από χθες, που επιδιώκουν να χαρακτηρίσουν αυτή την απέραντη προσωπικότητα.
Bert Verhoeff / Anefo, CC0, via Wikimedia Commons
Με την ιδιότητα της «χορογράφου» σήμερα θα εστιάσω στο συρτάκι. Ο “χορός του Ζορμπά” που επινοήθηκε ειδικά για την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ζορμπάς ο Έλληνας» (Zorba the Greek), με πρωταγωνιστή τον Άντονι Κουίν. Παρά τη διαδεδομένη πεποίθηση ότι πρόκειται για ελληνικό παραδοσιακό χορό, στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε το 1964 για τις ανάγκες της ταινίας. Η μουσική σύνθεση ανήκει στο Μίκη Θεοδωράκη και η χορογραφία στον Γιώργο Προβιά. περισσότερα >
Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Σίγουρα είμαι πολύ άτυχη που δεν έζησα τον Μίκη Θεοδωράκη την περίοδο του αντιδικτατορικού αγώνα. Τουλάχιστον είχα την τύχη και την ευκαιρία να γαλουχηθώ από τα τραγούδια και τη μουσική του. Ένιωθα ότι μέσα από αυτά τα ακούσματα.. από τα νοήματα των στίχων.. γεννιόταν η σύγχρονη ιστορία μας!
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε ένας χείμαρρος ήθους, αξιών και πολιτιστικής προσφοράς! Φυσικά επειδή οι συστάσεις για τη γενιά των 40ρηδων και βάλε.. όσον αφορά στο ποιος ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης.. είναι περιττές.. θα ήθελα με δυο λόγια να αφήσω μια νουθεσία.. μια ορμηνιά που μου λεγε και η γιαγιά μου.. για το χρέος που έχουμε οι νεότεροι να διαφυλάξουμε τις ίδιες αξίες που υπηρέτησε με πάθος ο Μίκης..
Ο Μίκης Θεοδωράκης έφυγε σήμερα στα 96 του.. Έφυγε αλλά.. ευτυχίσαμε να τον έχουμε! περισσότερα >