Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Είναι άραγε το στρες κάτι που κληρονομούμε; Έχεις ρωτήσει ποτέ κάποιον ειδικό που θα ξέρει;
Και αν ναι, κατά πόσο αυτό μπορεί να αλλάξει;
Το στρες είναι κληρονομικό, όμως δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που μπορεί κάποιος να έχει άγχος, ούτε και απαραίτητο ότι θα συμβεί.
Μπορεί να έχουν οι γονείς σου άγχος, όμως εσύ να είσαι χαλαρός τύπος, γιατί από νωρίς κατάλαβες ότι δεν λειτουργείς έτσι. Ή να σου βγήκε αντίδραση σε όλα αυτά που έβλεπες και να ήθελες να διαφοροποιηθείς από αυτό.
Όμως κατά ένα μεγάλο ποσοστό τα περιβάλλοντα είναι εκείνα που μας επηρεάζουν και μας κάνουν να είμαστε αγχωτικοί ή όχι.
Αν μέσα στην οικογένειά σου έμαθες να είσαι σε όλα άψογος, να είσαι άτρωτος, δυνατός, να πετυχαίνεις πάντα, τότε σίγουρα έχεις άγχος που κουβαλάς για πάντα.
Αν όμως μεγάλωσες σε ένα πιο ήρεμο και ανοιχτό περιβάλλον, που δεν χρειαζόταν να απολογείσαι τότε σίγουρα τα πράγματα είναι πιο εύκολα για εσένα.
Μπορείς να διαχειρίζεσαι πιο καλά τα άγχη σου και τις πιέσεις, γιατί πήρες τον απαραίτητο χρόνο για να το κάνεις.
Έτσι με τον τρόπο αυτό μπορείς να διαχειρίζεσαι καλύτερα το άγχος σου.
Σε όποια περίπτωση και αν ανήκεις, είτε κληρονομικό, είτε όχι, να ξέρεις πως μπορείς να το λύσεις με δουλειά με τον εαυτό σου και σίγουρα με ψυχανάλυση.