
Τις προάλλες και ενώ είχα κατέβει μία βόλτα στην Αθήνα πέτυχα έναν κύριο που έπαιζε λατέρνα. Είχε και ένα στεφάνι με λουλούδια γύρω της όπως ακριβώς αυτές τις λατέρνες που βλέπεις στις παλιές καλές ελληνικές ταινίες.
Λίγο πιο εκεί πέτυχα ένα λούστρο. Ναι, καλά ακούσατε. Εξεπλάγην και είχα μείνει απλά να τον χαζεύω, ενώ στο μυαλό μου άρχισε να έρχεται και η μορφή του αμαξά που σεργιανούσε όλο το καλοκαίρι την πόλη της Χαλκίδας.
Και τότε το αποφάσισα… Γύρισα αργά το βράδυ σπίτι μου, έκατσα αναπαυτικά στο γραφείο μου και έβαλα λίγο ραδιόφωνο να παίζει χαμηλά μουσική. Ήμουν αποφασισμένη να αρχίσω μία έρευνα για τα επαγγέλματα που χάθηκαν αλλά και για αυτά που τείνουν να εξαφανιστούν με το πέρασμα των χρόνων. περισσότερα >