Γράφει η Πέννυ Αδάμου.
Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι, γιατί να υπάρχουν τοξικοί άνθρωποι.
Για ποιο λόγο κάποιος να θέλει να προσβάλλει, να είναι αγενής, να το παίζει έξυπνος και να χαίρεται να στεναχωρεί τους άλλους.
Ο κόσμος μας δεν θα ήταν πολύ καλύτερος αν ήταν χτισμένος πάνω στην ευγένεια και την καλοσύνη;
Δεν είναι ένα ντόμινο όλο αυτό; Δεν θα επηρεαστείς αναγκαστικά να γίνεις και εσύ λίγο πιο κακός, πιο ξυνός ή πιο αγενής;
Πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, οπότε αναγκαστικά θα αλλάξεις και εσύ λίγο.
Όμως πως “σώνεσαι” από τέτοια άτομα και τέτοιες συμπεριφορές, που βρίσκεις παντού πια;
Ο κόσμος έχει ζοριστεί πολύ, καλώς ή κακώς. Με έναν λογαριασμό ρεύματος, τα βρίσκει δύσκολα και ξεσπά σε λάθος πλευρά.
Είναι η καθημερινότητα, είναι οι δυσκολίες που κάνουν τους ανθρώπους πιο τοξικούς.
Είναι δικαιολογία; Εν μέρει ναι. Γιατί ένας υγιής άνθρωπος θα το καταλάβει. Ένας τοξικός όχι.
Άρα τι κάνεις;
Προσπαθείς να φιλτράρεις τις δικές σου συμπεριφορές καλύτερα και να θωρακιστείς απέναντι στους άλλους.
Χτίζεις τείχος που δεν περνάει κανείς ή σχεδόν κανείς. Αδιαφορείς για τον αρνητισμό των άλλων και κοιτάς τα θετικά της δικής σου ζωής.
Αν εστιάσεις σε αυτά, θα είσαι πολύ καλύτερα, κάθε μέρα!
Θα πρέπει να καταλάβεις ότι δεν θα απεμπλακείς από αυτούς, γιατι αυξάνονται καθημερινά. Άρα προσπάθησε να αλλάξεις εσύ στάση απέναντί τους.
Θωρακιζόμαστε και χτίζουμε τα τείχη μας, για να μην αλλοιωνόμαστε από κακές συμπεριφορές.