Γράφει η Ιωάννα Λαζάρου.
Το να ζεις στην Ελλάδα και να νηστεύεις στη Σαρακοστή.. δεν είναι δα και τόσο μεγάλος άθλος! Βέβαια.. αρκεί να έχεις χρήματα! Πάντα προϋπόθεση είναι τα χρήματα! Ιδίως εμείς οι τυχεροί που μένουμε σε παραθαλάσσιες περιοχές.. μπορώ να πω ότι η νηστεία.. απογειώνει τη γαστρονομία!
Γενικά με τον ελληνικό όρο γαστρονομία.. διεθνή λέξη πια.. χαρακτηρίζεται η τέχνη απόλαυσης εκλεκτής τροφής.. στην οποία και συμπεριλαμβάνεται όχι μόνο η επιλογή και το μαγείρεμα.. αλλά και το σερβίρισμά της. Σύμφωνα με τον πρώτο ορισμό που έδωσε ο διάσημος Γάλλος γαστρονόμος του 18ου αιώνα Ζαν-Αντέλμ Μπριγιά-Σαβαρέν «γαστρονομία είναι η βαθιά γνώση όλων όσων αφορούν την διατροφή του ανθρώπου».
Στη νηστεία.. όλα ξεκινούν με το νοιάξιμο.. Αυτό το αίσθημα του να ικανοποιήσουμε τον άλλον μέσω του πειραματισμού.. της ποικιλίας.. του ταξιδιού των γεύσεων! Αναζητούμε συνταγές από τα βάθη της ιστορίας.. μοναστηριακές.. από μικρονήσους ή χωριουδάκια της ελληνικής υπαίθρου! Ψάχνουμε και ξένες κουζίνες.. αλλά όταν έχεις στα πόδια σου την ελληνική θάλασσα.. η εθνική μας κουζίνα είναι η βασική σου επιλογή!
Στρώνουμε λοιπόν το τραπεζάκι.. και γεμίζουμε το σπίτι με μυρωδιές! Όταν οι σταγόνες από το λεμόνι αγγίζουν το ψητό χταπόδι.. το τηγανιτό καλαμάρι.. το σαγανάκι.. και όταν το ουζάκι/τσιπουράκι έρχεται να συνοδεύσει αυτές τις ελληνικές οσμές.. τότε ναι.. βρίσκεσαι στην Ελλάδα και αυτό είναι σα να βρίσκεσαι στον παράδεισο! Τα μπαχαρικά του τόπου μας.. τα μυρωδικά.. τα πήλινα σκεύη.. το χρωματιστό τραπεζομάντηλο.. οι μελωδίες της βυζαντινής μουσικής και το βλέμμα στο απέραντο γαλάζιο.. όλα αυτά πάνε στο «σερβίρισμα»!
Πολλοί θα πουν ότι.. αν κάνουμε όλα αυτά.. δεν λογίζεται για νηστεία! Νηστεία είναι η αποχή από τις ευχαριστήσεις.. Μα ξέρετε πόσο καιρό απέχει η σημερινή Ελλάδα από τα παραπάνω;
