Γράφει η Εύα Καλαβρή.
Τις τελευταίες μέρες οι ανησυχίες που μοιραζόμαστε εμείς οι γονείς, μικρότερων ή μεγαλύτερων παιδιών, είναι κοινές:
Ομαλή επιστροφή στο σχολείο, στο διάβασμα, στις δραστηριότητες, οργάνωση χρόνου και μετακινήσεων, προγράμματα διατροφής.
Αν είστε κι εσείς σε μια κατάσταση, όπου το σπίτι σας έχει μετατραπεί σε αποθήκη με μπερδεμένα τα καλοκαιρινά και τα φθινοπωρινά ρούχα, τα βιβλία με τα σχολικά είδη και τα παιχνίδια, τα φαγητοδοχεία με τα κατσαρολικά και τα τσαντάκια φαγητού, τότε με καταλαβαίνετε απόλυτα.
Όσο μεγαλώνει το παιδάκι μας όμως, τόσο μεγαλώνει και η ανησυχία μας για το πώς να διαχειριστούμε το χρόνο στις οθόνες, πώς σταδιακά θα μειώσουμε το παιχνίδι σε κινητά και τάμπλετ ώστε ν’ ασχοληθούμε με μαθήματα, αθλητισμό και τέχνες. Ειδικά μετά το καλοκαίρι και τη σχετική χαλαρότητα που το συνοδεύει.
Το στοίχημα βέβαια είναι όλα αυτά να γίνουν ομαλά και να είναι απόφαση και θέλημα και του ίδιου του παιδιού, καθώς όλοι ξέρουμε ότι “με το ζόρι παντρειά δε γίνεται” και ότι κάτι που επιβάλλεται, αργά ή γρήγορα θα γυρίσει μπούμερανγκ. περισσότερα >
